پاره ای از رفتارهای تحقیر آمیز مسلمان نسبت به بهدینان ایران
بر گرفته از خاطرات ارباب کیخسرو شاهرخ:
اوضاع و احوال زرتشتیان ایران، به خصوص در یزد و کرمان، به حدی ناهنجار بود که آنها حتی حق نداشتند لباس آبرومندی به تن کنند.
مردان قبا میپوشیدند و حتی در زمستان گیوه به پا میکردند.اجازه نداشتند سوار اسب،خر یا قاطر شوند و وسیله ی دیگری هم برای حمل و نقل وجود نداشت.در روزهای بارانی میبایست مواظب باشند که به یک فرد مسلمان نزدیک نشوند و یا با او تماس بدنی برقرار نسازند.در غیر این صورت تا حد مرگ کتک میخوردند.
زرتشتیان غالبا در خیابن های مورد ضرب و شتم مسلمانان قرار میگرفتند.به هنگام خرید در بازار نبایستی به خوراکی ها یا میوه ها دست میزدند.مردان زرتشتی معمولا یک دستمال بزرگ یا شال همراه خود داشتند،انها وقتی برای دیدار با یک مسلمان به خانه اش میرفتند زیر پای خود پهن پهن میکردند تا فرش نجس نشود.
زرتشتیان را گبر یا مطیع الاسلام میخواندند.حق پوشیدن پالتو یا نوعی عبا را نداشتند که مسلمانان به تن میکردند.مردان زرتشتی سرهای خود را با نوعی عمامه به رنگ خامه ای تیره به نام «نخودی» میپوشاندند.این سر پوش عذاب آور صرفا برای ناراحت کردن آنها باب شده بود.