آشنایی با نحوه برگزاری آیین آتش افروزی سپیده دم سال نو
آیین آتش افروزی سپیده دم سال نو، پیش درآمدی است برای بزرگترین جشن سال، یعنی نوروز.
البته زرتشتیان نه تنها روزهای آغاز سال جدید را جشن می گیرند بلکه در روزهای پایانی سال نیز به جشن و شادی می پردازند. در پنج روز پایانی سال که زرتشتیان آن را پنجی می نامند، آیینهای گاهنبارخوانی برگزار می شود و در نهایت به شب پایانی سال یا همان شب وه می رسیم. زرتشتیان در این شب تا دیر وقت به جشن و پایکوبی می پردازند و ساعتی مانده به طلوع خورشید راهی پشت بامها می شدند تا با آتش افروزی سال جدید را آغاز کنند.
همانگونه که می دانید گرامیداشت یاد روان و فروهر درگذشتگان در همه ی جشنهای زرتشتی دیده می شود. دلیل آن نیز اعتقاد زرتشتیان به نامیرا بودن انسانها است، در واقع آنها می دانند که روان و فروهر درگذشتگان وجود دارند، پس آنها را یاد می کنند و فرا می خوانند تا در جشنها و شادیهایشان شریک باشند. آتش افروزی سپیده دم سال نو نیز از حضور روان و فروهر درگذشتگان خالی نیست، در واقع برگزاری این جشن علامتی است که به همگان خبر می دهد، این خانه آماده ی برگزاری جشنهای نوروز است.
شیوه برپایی مراسم:
از پسین روز قبل پشت بام تمیز می شود، جایگاهی برای هیزمها در نظر گرفته می شود و کمی هیزم به روی بام منتقل می شود. گل سفید تهیه شده و بر روی بخشی از پشت بام ریخته می شود.
ظرفی از آب و آویشن، چراغی روشن، آفرینگان آتش، سبزه و گلدانی از مورد یا شمشاد نیز به بالای پشت بام برده می شود و در نهایت ظرفی از میوه، به همراه شیرینی یا هر نوع خوراکی نیز تدارک دیده می شود.
زمان افروختن آتش، پیش از طلوع خورشید است، زمانی که هنوز آسمان روشن نشده است، اما از تاریکی هوا کاسته شده است، که به منظور هماهنگی با یکدیگر، ساعت 5 صبح را انتخاب می کنیم، آتش را می افروزیم.
همراه با شعله های فروزان آتش، اعضای خانواده به خواندن اوستا می پردازند، میوه ها را می برند، در آستانه طلوع خورشید، با استفاده از یک قاشق آب و آویشن را به جای جای پشت بام می ریزند. مقداری از گله های آتش را در آفرینگان می گذارند تا به آتشکده محل ببرند و در نهایت شاخه های مورد و شمشاد را بر لبه ی بام قرار می دهند
به این ترتیب آیین آتش افروزی سپیده دم سال نو به پایان می رسد.