پرستشگاه زرتشتیان

پرستشگاه زرتشتیان

پرستشگاه های زرتشتیان ، نام مجموعه ای است که در باره ساختمان های دینی و معابد و زیارتگاه های پارسیان از روزگاران باستان تا کنون سخن میراند .

این مجموعه از روایات مختلف و کتب گوناگون نویسندگان گذشته و حال گردآوری شده و بخشی است از تاریخ زرتشتیان پس از برافتادن دولت پارسیان و هجوم تازیان بر ایران.

این مجموعه ارزشمند از رشید شهمردان را در دو بخش از همین جا میتوانید دریافت کنید:

پرستشگاه زرتشتیان 1

پرستشگاه زرتشتیان 2

آتشکده

آتشکده


واژه آتشکده

آتشکده مرکب است از آتش +  ‏کده. جزء اخیر نیز مرکب است از کد + ‏ه نسبت است. کد از ریشه کته اوستا یی و آن نیز از مصدر کن به معنی کندن مشتق شده است. در زبان پهلوی آتخش گویند. سکویی که ظرف آتش مقدس را بروی آن میگذارند ´آتخش گاس´ نام دارد.آتور یا آذر نیز به چم آتش است . آتشگاه ‏در زبان پارسی در زبان پهلوی آتوران می باشد.همچین زرتشتیان معبد و آتشکده ‏را‏«در مهر» هم می گفته اند که یادآور سنت های پیش تاریخی در ایران و آیین مهر یا میتراییسم نیز هست .


ستایش خداوند 

آتشکده، پرستشگاه زردشتیان (مردم فلا ت ایران) می باشد که آتش در جایی خاص از آن قرار دارد و مهم ترین آیینهای دینی در آن و در برابر آتش انجام می گیرد. زمان آغاز برپا داشتن آتشکده معلوم نیست. ظاهرا زردشتیان از سده 4 ‏ ق م به بعد به تقلید از مردم بین النهرین به ساختن معبد پرداخته اند. پیشنی از آن مراسم دینی آنان در فضای آزاد و به ویژه بر بلندیها انجام می گرفت. بیشتر اطلاعات ما درباره آتشکده ها خصوصا از دوره ساسانی و اسلامی است. آتشکدههای آن دوران معمولأ بنای مکعب گنبدداری بوده که چهار طاق نامیده می شده است. مقدس ترین قسمت هر آتشکده ، جایی که آتش در آن نگاهداری می شود، اتاق کوچک مکعب یا مکعب مستطیل شکلی است به نام گنبد (در اصطلاح زردشتیان ایران)، یا آتشگاه ‏(در اصطلاح زردشتیان هندوستان). اصطلاح گنبد در این مورد در زبان پهلوی نیز رایج بوده است.  در آتشکاه های زردشتیان هند (پارسیان) دیوار ایت اتاق مشبک است تا عبادت کنندگان بتوانند آتش را از دور ببینند. این گونه آتشکده ها دارای دری است که موبدان برای خدمت به آتش از آن در وارد اتاق آتش می شوند آتشکده های قدیمی یزد و کرمان دارای اتاق بزرگی است (به نام گهنبار خانه یا محر اب و غیره) که عبادت کنندگان در آن اجتماع می کنند و آتش در اتاقی مجزا با دیوارهای ضخیم به دور از چشم پرستش کنندگان نگاهداری می شود. در گذشته برای محفوظ ماندن آتش و آلوده نشدن آن، جز روحانیان زردشتی هیچکس مجاز به داخل شدن به آن اتاق و دیدن آتش مقدس نبود. در سده های 13 و 14 ‏ش ، در کرمان و یزد و تهران آتشکده هایی به سبک آتشکده های پارسیان هند (آگیاری) ساخته شده است که در آنها آتش در اتاق مکعب شکلی که در وسط قرار دارد، می درخشد و از پنجره های شیشه آی قابل رویت است. آتشدان در گودی بالای ستونی گرد و سفالی (در قدیم سنگی ، به نام مغرب در کرمان ، کلک در یزد و آدخش در شریف آباد اردستان) در زیر قبه ای نهاده شده است آتشکاه ها بنا بر اهمیت نوع آتشی که در آن است ، به 3 دسته تقسیم می شوند : ‏آتش بهرام ، آدران و دادگاه

 1 ‏. برای تاسیس آتش بهرام (در زبان پهلوی آتخش وهرام) 16 ‏آتش کونا کون مانند آتش خانگی و آتش صنعتگران و غیره ‏گرد آوری می شود و در طی دعاخوانیهای متعدد و مراسم دینی دقیق و طولانی (تطهیر) و (تقدیس ) می گردد. پس از این مراسم، آتش مقدس را با تشریفات دینی خاص در اتاقی مخصوص در آتشکده ‏در زیر قبه برجای خود می نهند، یا اصطلاحأ بر تخت می نشانند. پس از آن فقط موبدانی که دارای شرایط و درجات خاص دینی باشند، می توانند برای خدمتگزاری به آن اتاق (گنبد) داخل شوند. آتشکده ‏ای که این گونه آتشی در آن جای دارد، به ویژه آتشگاه بهرام (یا آتش بهرام (ایزد پیروزی در نزد ایرانیان قدیم) نامیده می شود.

2 ‏. تقدیس آدران (یا به اصطلاح پارسپان هند آدریان ، در پهلوی به گونه عام آدر یا آتخش) بسیار آسان تر است. 4 ‏نوع آتشنی برای این منظور کافی است، ولی تشریفات بر تخت نشاندن آن در گنبد همانند آتشنی بهرام است، اما خدمتگزاری آن ساده ‏تر است. این نوع آتشکده در ایران در مهر و در هند آگیاری ناهیده می شود.

3. دادگاه (در پهلوی آدروگ) آتشی است که تنها از یک آتش خانگی تقدسی شده ، تشکیل می یابد. گرچه تقدیس این آتش به وسیله روحانی زردشتی انجام می گیرد، اما هر فرد عادی زردشتی می تواند آن را خدمت کند. این خدمت،  ‏یعنی هیزم و بوی خوش بر آن نهادن ، مستلزم تشریفات بسیار کمی است .

آتش داد گاه در 2 ‏مکان می تواند وجود داشته باشد: یکی در معبد عمومی که با همان تشریفات دو آتش دیگر در گنبد قرار می گیرد، دیگری در اتاق کوچکی نزدیک دخمه که روحانیان یا مردم عادی زردشتی از آن مراقبت می کنند. همچنین در بعضی خانه های اعیانی زردشتی، خصوصأ در هندوستان، اتش دادگاه ‏برای اجرای اعمال دینی نگاهداری می شد. اغلب این آتشهای خصوصی بعدأ در معبدی مستقر گشته و تبدیل به آتشکده ‏عمومی شده ‏اند. آتش مرتبه پایین تر نمی تواند به مرتبه بالاتر تبدیل گردد و اگر آتشی به ناچار باید به آتشکده ‏دیگری نقل شود، با آتش مستقر در آن آتشکده ‏در زیر یک گنبد قرار نمی گیرد، بلکه آتشنی منتقل شده ‏در اتاقی جداگانه نگاهداری می شود و دو آتش از یکدیگر دور می مانند . 

از میان آتشکده های دوران ساسانی 3 آتشکده که در آنها آتش بهرام می درخشیده است ، از اهمیت بسیاری برخورد ار بوده اند:

1.‏فرنبغ؛ 2. آدر گشسب؛ 3. آذر برزین مهر. هر کدام از این آتشکده ها منسوب به یکی از طبقات اجتماعی ساسان است:

فرنبغ آتش

روحانیان، گشنسب آتش جنگجویان و برزین مهر آتش کشاورزان است. آذر فرنبغ در دوره ‏ساسانی در کاریان فارس جای داشته، اما بر طبق افسانه ای ، اصلا از خوارزم بدان ناحیه انتقال یافته بوده است. گشنسب که ظاهرا آتش قدیم مغان ماد بوده ، در کنار دریاچه اورمیه احتمالا در شیز (تخت سلیمان) در آذربایجان بوده ‏و در دوره ساسانی مهم ترین آتشکده ‏به شمار می رفته است. برزین مهر در کوه ریوند نیشابور قرار داشته است. قابل توجه است که هر یک از این 3 آتشکده به سرزمین اصلی یکی از 3 سلسله بزرگ ایرانی یعنی مادها و پارتها و ساسانیان منتسب بوده است. در دوره ساسانی برزین مهر، آتش ناحیه پارت ، به علل سیاسی از اهمیت کمتری برخورد ار بوده است. علاوه بر این 3  ‏آتشکده مهم و بزرگ ، آتشکده های بسیاری وجود داشته که خرابه های بعضی از آنها هنوز بر جای است. شاهان ساسانی در هنگام جلوس آتشی را تاسیس می کردند که مبدأ سالهای پادشاهی آنان به شمار می رفت. امور آتشکده ها در دوران ساسانی برعهده دیوان خیرات (دیوان کردگان) یا اوقاف (روانگان) بوده است ، و خطی که محاسبات امور آثشکده بدان نوشته می شده ( آتش همار دفیره) نام داشته است .

پس از حمله اعر اب بسیاری آتشکده ها ویران و برخی دیگر خاموش شد . تنها اندکی از آتشکده ها در چند قرن نخست پس از اسلام باقی ماند ، ولی با تغییر دین در ایران و نفوذ آن به تدریج از شمار آنها کاسته شد و به ویرانی گرایید. ویرانه های بسیاری از آنها اکنون باقی است. به طور یکه در بیشتر شهر های ایران دست کم یک آتشکده یا پرستشگاه مهر دیده میشود . بعضی آتشکدهها با سیاست ایرانیان میهن دوست برای حفظ هویت ایرانی نیاکان با ایجاد تغییراتی تبدیل به مسجد و زیارتگاه اسلامی و امامزاده شده مانند مسجد جمعه اصفهان یا اردستان و جز آن. در معماری دوره اسلامی ایران ، به ویژه در ساختمان مساجد، از طرح بنای آتشکده (چهار طاق) استفاده شده است .

برگرفته از سایت:

Ariarman.org

آتشکده های نامور زرتشتیان

آتشکده های زرتشتیان

آتشکده های نامور

 

آتشکده آذر شب بلخ

آتشکده ای است که گشتاسب شاه در بلخ بنا کرد و به گفته مورخين گنجهای خود را در آن قرار داد . بلخ در تاريخ جزوی ازخراسان بزرگ ايران بوده است که متاسفانه بلخ توسط استعمار روس و انگليس تجزيه و در کشوری جديد به نام افغانستان قرارگرفت

 

آتشکده بارنوا

به گفته مسعودی دومين روز پس از به قدرت رسيدن شاهنشاه اردشير بابکان اين آتشکده ساخته شد . مکان آن در جنوب ايران است

 

آتشکده آذر برزين مهر خراسان

آتشکده آذربرزين مهر يکی از سه آتشکده مقدس ايران است (آذر گشسب – آذر برزين – کاريان ) که در شهر نيشابور يا ابرشهرخراسان قرار دارد . در پهلوی به نام آتور بورگين ميتر خوانده می شود به معنی آتش مهر بالنده است . تاريخ ساخت آن بسيار کهناست به طوريکه به زمان اشو زرتشت باز ميگردد و در بند 8 از فصل 17 بندهش آمده است : آذربرزين مهر تا زمان گشتاسب درگردش بوده و پناه جهان تا اينکه اشو زرتشت اسپنتمان دين آورد و گشتاسب شاه دينش را پذيرفت آنگاه گشتاسب آتش مقدس را درکوه ريومند در آذر برزين مهر قرار داد

 

آتشکده شاهپور

در ساحل خليج قسطنطنيه روم پس از اينکه شاهنشاه شاپور پسر اردشير پسر بابک وارد شد آن را ساخت و تا دوران خلفای اسلامینيز پا برجا بود

 

آتشکده کاريان پارس

نام ديگر آن آتشکده آذرفرنبغ يا آذر خورداد است که در معنی می شود آتش فره ايزدی . مکان آن در شهر فيروز آباد يا اردشير خرهيا اردشير خوره در صد و بيست کيلومتری جنوب شيراز است و کاخ بزرگ آن که توسط شاهنشاه اردشير بابکان ساخته شده بود هماکنون فرو ريخته است . اردشير به همين جهت نام شهر را ارتخشر خوره (ارت خشتر ) ناميد . در معنی کل می شود شهر شکوه وجلال اردشير . خوره به معنی فر و شکوه و جلال است . شهر گور يا فيروز آباد نيز بعدها نام گرفت . اين مکان از زيارتگاههایبزرگ مردمان فلات ايران بوده است . فخر الدين اسعد گرگانی در داستان ويس و رامين که به دوره شاهنشاهی اشکانيان مربوطاست نوشته استبه خاصه زين دل بدبخت رامين که آتشگاه خرداد است و برزين

                                             

آتشکده پوران عراق

اين مکان توسط ملکه پوران دخت ساسانی دختر شاهنشاه خسروپرويز ساسانی در عراق در نزديکی مدينه السلام ساخته شده است .به گفته تاريخ مسعودی دختر خسروپرويز ساسانی پوران دخت آتشکده ای در محله استنيا در عراق بنا کرد.

 (مروج الذهب صفحه609 )

 

آتشکده سرده يزد

در يزد بخش تفت روستايی به نام سرده قرار دارد که دارای آتشکده ای کوچک بوده است . پس از يورش تازيان مردم از نابودیآتش اين مکان توسط آنان جلوگيری کردند

 

آتشکده آذرباد تبريز

آتشکده ای در تبريز بوده است که در متون پهلوی آذربادگان هم نوشته شده است به معنی نگهدارنده آتش . به احتمال قوی اثری از آنبه جای نيست.

 

آتشکده کرکويه سيستان

در زبان پهلوی آتور کرکوری نام داشته است . اين آتشکده ساسانی در شمال سيستان کنونی قرار داشته است .احترام بسياری مردماناين شهر برای اين آتشکده قائل بودند و به گنبد رستم نيز مشهور بوده است . اين آتشکده تا قرن 17 هجری که قزوينی آن را وصفکرده است بسيار خرم و زيبا بوده است ساخت آن به روزگار کيخسرو باز ميگردد که بسيار کهن است . دو شاخ بزرگ گاو داخل آنقرار داشته است و در وسط آنها آتشگاه قرار داشته است .

 

آتشکده دارابگرد          

به گفته تاريخ مروج الذهب مسعودی اين آتشکده به فرمان اشو زرتشت بنا گشت . زرتشت به يستاف شاه فرمان داد تا آتش مقدسجمشيد شاه را که مورد احترام وی بوده است را بيابند و بياورند . يستاف شاه اين آتش را در خوارزم پيدا نموده است و به دارابجردفارس آورد و اطرف آن را شهر زيبايی ساخت . اين آتشکده در سال 332 هجری قمری به نام آتشکده آذر جوی ناميده می شده است

 

آتشکده سيروان

اين آتشکده پيش از به پادشاهی رسيدن انوشيروان دادگر محل بت ها بود و پس از وی بت ها ويران شدند و آتش مقدس را در آنجاقرار دادند . محل آن سيروان و ری بوده است . به گفته مسعودی تاريخ نگار مشهور اين آتشکده در پيش از ظهور زرتشت ساختهشده است

 

آتشکده نياسر کاشان

اين آتشکده توسط شاهنشاه اردشير بابکان ساخت شده است طول و عرض آن 14 متر در 14 متر می باشد . اين بنا پس از يورشتازيان ويران شد ولی سپس توسط مردم بازسازی گشته است و امروز تقريبا سالم می باشد . نياسر در 35 کيلومتری شمال غربیشهر کاشان قرار دارد و در منطقه ای کوهستانی در ارتفاعات کرکس می باشد . چشمه ای باستانی به نام چشمه اسکندر نيز در آنجاقرار دارد . در نياسر غاری که متعلق به دوره پارتيان بوده است نيز وجود دارد . به احتمال قوی اين غار معبد ميترايی بوده است کهامروزه از مکانهای ديدنی اين شهر می باشد

 

آتشکده آذرنوش پارس

در استخر استان فارس می باشد که نام ديگرش آتشکده آناهيتا يا ناهيد می باشد . چون اردشير بابکان بنيانگذار سلسله ساسانی ازخانواده موبدان بزرگ بوده است به همين دليل اين آتشکده را به شادمانی برقراری سلسله جديدش در ايران ساخت . در تاريخ بلعمیو طبری آمده است که چون يزدگرد سوم نوه خسروپرويز بوده است پس بزرگان ايران او را به مقام پادشاهی رسانند و در آتشکدهاردشير استخر تاج شاهنشاهی را بر سر وی گذاشتند و سپس او را به پايتخت ايران در بغداد تيسپون فرستادند

                                             

آتشکده اردشير بلخ

آتشکده ای است در بلخ که اين نيز همچون آذرشب در خراسان بزرگ ايران بوده است . بلخ نيز همچون مرو شهری از شهرهایايران بوده است که در دوره قاجار به زير سلطه روس و انگليس رفت . فردوسی بزرگ آن را نوش آذر ناميده است . فردوسی میفرمايد : شهنشاه لهراسب در شهر بلخ – بکشتند و شد روز ما تار و تلخ – و از آنجا به نوش آذر اندر شدند – رد و هيربد را همه سرزدند

 

آتشکده (نيايشگاه) آناهيتا

آناهيد يکی از چهار عنصر مقدس آب و آتش و هوا و خاک است . در معنی می توان گفت که پاک و با عفت و با تقوی است کهارمنيان درست آن را تلفظ ميکنند . اين زيارتگاه پس از آذرگشسب از بزرگ ترين مکانهای باستانی و مقدس ايران بوده است که ازدوره شاهنشاهی اشکانی (پارتيان ) باقی مانده است . در شهر کنگاور در مسير کرمانشاهان قرار دارد . ستون ها و پلکان اين معبدهنوز پس از بيش از 2000 سال باقی و مستحکم است . اين مکان در شهر کردنشين ايران بوده است و در نزد کردان آريايی دارایاحترام خواصی می باشد . کردستان ايران و منطقه اورامان آن يکی از مشهور ترين مناطق اصيل ايران است که هنوز بسياریزرتشتی دارد و به زبان پهلوی سخن می گويند . ريشه زبان کردی امروزی نيز پهلوی باستانی ايران است . پير شهريار يا پيرشاليار از افراد مشهور هورامان کردستان است که وی موبدی زرتشتی بود و چند کتاب از وی بر جای مانده است . ابن فقيه در کتابمشهور البلدان نوشته است : هيچ ستونی شگفت انگيز تر از ستونهای معبد آناهيتا کنگاور نيست

 

آتشکده آذر گشنسب آذرآبادگان 

آتشکده آذرگشسب ” ، ” آتشکده آذرگشسب، گسترده‌ترین سازه‌ی مذهبی و اجتماعی روزگار باستان “

در شمال غرب آشور حد مرز استانهای آذربايجان غربی و شرقی و زنجان و آردستان ما بين شهرهای تكاب، زنجان، مياندوآب وميانه آه منطقه آوهستانی نزديك به شهرهای دندی از استان زنجان و تكاب آذربايجان غربی با مجموعه ای از آثار تاريخی مواجهيمآه مجموعه آذرگشنسب (تخت سليمان) با ويژگيهای خاص در ميان اين آثار جلوه نمايی ميكند.

مجموعه آثار باستانی تخت سليمان آه در 45 آيلومتری شمال شرقی شهر ستان تكاب در استان آذربايجان غربی قرار گرفته، با12 هكتار به عنوان يكی از محوطه های تاريخی مهم آشور محسوب می گردد .آثار باستانی اين مجموعه و درياچه / وسعتی معادل 5جوشان آن، روی صفحهای سنگی و طبيعی قرار گرفته که از رسوبات آب درياچه به وجود آمده است .قدمت اين منطقه از لحاظ سکونتگاه انسانی به 3 هزار سال پيش باز می گردد؛ و يکی از مهمترين آثار تاريخی کشور است که به عنوان چهارمين اثر ايران درميراث جهانی يونسکو به ثبت رسيده است.

در اين منطقه نشانه ها و بقايای استقرار از هزاره اول قم تا قرن 11 ه.ق ملاحظه می شود. اما اوج شكوه و آبادانی تخت سليمانمربوط به دوره ساسانی می باشد. آه ساختمان آتشكده آذر گشنسب در آنجا احداث و به عنوان مهمترين معبد مورد احترام حكومتمذآور ايفا می نمايد و آتش جاودان آن به مدت 7 قرن نماد اقتدار آئين زردتشت محسوب می شده و آتشكده ساسانی آذر گشنسب اززمان حكومت ايلخانيان به بعد تخت سليمان نام گرفت.

اين مجموعه ارزشمند از دوره شاهنشاهی هخامنشی بجا مانده که در آن زمان شيز نام داشته است سپس در دوره اشکانی ادامه داشتولی در زمان ساسانيان اوج شکوه و عظمت خود را گرفت و به مهمترين اثر دينی کشور تبديل شد زيرا مکانی مقدس و دارای آبهایمعدنی گرم نيز ميباشد گفته شده است عده ای از شاهنشاهان ايران در اين مکان مهم تاجگذاری کرده اند و سوگند وفاداری خوردهاند. در دوره شاهنشاهی اشکانيان مهم ترين پادشاه آذربايجان آريوبرزن و پسرش ارت وزد بوده است .ساخت اين بنا به بيش از 3000 سال باز ميگردد و در کتاب هفتم دينکرد در بند 39 سازنده آن را کيخسرو پسر سياوخش شناختهشده است . که فر ايزدی به او رسيده بود . آذرگشسب در کنار درياچه چيچست قرار دارد و در گذشته کاخهای بسيار باشکوه وسترگ در اطراف آن بنا بوده است . اين درياچه به صورت خودجوش هر ثانيه 44 ليتر آب از خود بيرون ميدهد

 

آتشکده خوار اصفهان

حمزه اصفهانی می نويسد اردشير در يک روز سه آتشکده در اصفهان يا اسپهان بنا کرد . يکی در شرق . ديگری در ميان شهر وآخری در غرب شهر . دليل آن را از طلوع خورشيد تا غروب آن دانسته است . اولی به نام آتشکده اردشير است که در منطقه قلعهماربين يا مارين واقع شده است . دومی آتشکده زروان نام دارد که در قريه دارک از روستای خوار است . سومی آتشکده مهراردشير نام دارد که در اردستان واقع شده است . مهم ترين و سالم ترين آنها در کوه آتشگاه امروزی واقع است . ارتفاع آن از دشت200 متر و از شهر اصفهان 8 کيلومتر فاصله دارد . معبد آن نيمه ويران است و امروزه به آتشکده اصفهان معروف است .آتشگاهاصفهان از بناهای تاريخی شهر اصفهان و از يادگارهای ايران باستان است .اين مجموعه دارای پيشينه تاريخیِ کهنی است و درزمانهای گونه گونی از آن بهره بردهاند.آتشگاه اصفهان در ٨ کيلومتری غرب شهر اصفهان و تقريبا در ميانهٔ راه اصفهان و نجف آباد قرار دارد .اين بنا در نزديکی رودخانهزاينده رود، بر روی تپهای قرار دارد .از بلندای اين تپه، تا کيلومترها از هر چهار سوی اصلی را میتوان به خوبی مشاهده کرد.اين تپه از جنس سن گهای رسوبی است. تراز پايينی آن در ارتفاع ١۶١٠ متر از سطح دريا (حدود ۵٠ متر بالاتر از تراز مرکزشهر اصفهان (و فراز آن در ارتفاع ١٧١۵ متری از سطح دريا واقع شده است .اين تپه از نظر زمين شناسی در دوره کرتاسه تشکيلشده است.

بافتِ ساختمانیِ اين مجموعه از لايه های خشتی است. ميانِ دو رديف خشت را هم يک لايه نازکِ نِی (که از رودخانه آورده می شده)قرار می دادند تا بر استحکامِ آن بيفزايند. پايه های بزرگ و خشتیِ بنا تقريبا از ميانهٔ تپهٔ آتشگاه آغاز م یشوند و در بالا به ستونهايیمحکم و قابلِ اعتماد تبديل م یشدند که در گذشته اتاقهايی نيز بر رویِ آنها قرار داشته است. در برخی جاها نيز بقايايی از راه پل ههايیمنظم و کنده شده در دلِ سنگ بچشم م یخورد که تا بالا ادامه داشت هاست اما امروزه از ميان رفته اند. در بالای تپه بنايی گِرد ساختهشده که می توان آنرا نقطه نهايیِ معماریِ اين بنا معرفی کرد .بر رویِ تپه، هيچ بنايی بلندتر از آن ساخته نشدهاست .اين اتاق دارایهشت گوشهاست و در هر گوشه يک پنجره هم رو به بيرون دارد .گفته میشود موبدانِ زرتشتی، آتشِ مقدس را در درونِ اين اتاققرار میدادهاند.

اين مجموعه دارای اتاقها و ساختمانهايی در چهار جهتِ تپه بوده که تا زيرِ اتاقکِ آتشگاه ادامه می يافته اند و البته اکنون تنها ساز ههایبخشِ شمالی و بخشی از قسمتِ شرقی سالم مانده اند و بنظر م یرسد مربوط به بازسازیِ اين بنا در دوره پهلوی باشند .بر رویِ برخیاز خشتهای بکار رفته در سازههای بخشِ شمالی میتوان عددِ ١٣۵٢ را ديد که در قالبِ خشتها تعبيه شدهاست.امروزه در نگهداری از اين مجموعه توجهی صورت نمی گيرد. در بافتِ ساختمان های اين بنا م یتوان سوراخ های زيادی را ديد که بهدستِ گنج يابان کنده شده است. بازديد کنندگان نيز خود بايد راهِ بالا رفتن را انتخاب کنند و با توجه به ساختار تپه و خشتی بودنِ اينسازه، سرعتِِ تخريب بوسيله بازديدکنندگان بيشتر می شود.ابن خردادبه در قرن سوم هجری در کتاب المسالک والممالک می گويد: در قريه مارابين، قلعه ای از بناهای طهمورث موجود است ودر آن آتشکده ای ست.

حمزه اصفهانی در قرن چهارم هجری در کتاب سنی ملو کالارض والانبيا پس از نام بردن از آتشکده های اصفهان م ینويسد:

کی اردشير در شهر اصفهان، به يک روز سه آتشکده بنياد گذاشت. يکی را به هنگام بر آمدن آفتاب در جانب “قلعه ماربين”  (ماربين، مهربين يا آتشگاه امروزی) به نام آتشکده “شهر اردشير”، دوم آتشکده ای به نام “ذروان اردشير” به هنگام ظهر در “دارک”از روستاهای خوار (برخوار فعلی) و سوم آتشکده “مهر اردشير” در روستای “اردستان”.

کوه آتشگاه، روز آباديش، شکوه مخصوص داشت هاست. اين   : صادق هدايت در کتاب اصفهان نصف جهان درباره آن چنين نوشت ه است پرستشگاه مانند مسجد و کليسا دورش ديوار نداشته و چيزی را از کسی نم یپوشانيده. مانند آتش؛ سره و پاکيزه بوده. همان آتشجاودان نماينده پاکيزگی و زيبايی که به سوی آسمان زبانه می کشيده و در شب های تار، از دور، د لهای افسرده را قوت م یداده و از . نزديک، با پيچ و خم دلربا، با روان انسان گفتگو م یکرده

 

آتشکده آتشکوه

آتشکده آتشکوه يکی از مهم ترين آثار بجا مانده از دوران باستان در سرزمين کهن ايران، در شهرستان نيم ور قراردارد.مورخانقدمت اين بنا را به دوره ساسانيان مربوط میدانند به گفته ابن فقيه همدانی اين بنا تا قرن چهارم هجری برپا و سالم بودهاست .همچنيناو اين بنا را همطراز ايوان کسری و معبد آناهيتا در کنگاور دانستهاست .حکيم محمدتقی خان در کتاب گنج دانش درباره بنای آتشکدهآوردهاست.

گويند جاسب، از بناهای يکی از امرای عسکريه، همای دختر بهمن بن اسفنديار مشهور به نيمور است و اين امير در نراق و دليجانو دهات پشت گدار حکومت داشته و امير مزبور آتشکدهای در دو فرسخی نيمور در کوه آتشکوه ساخته و به وضع چهار صفحه بناشده است. هنوز پايه هايش برقرار است و در آن سنگ های عريض و طويل به کار برد هاند که هر قطعه سنگی از آن، يک زرع و نيم عرض و سه زرع طول دارد و ١٢ گره، کلفتی هر پارچه سنگ م یشود.آندره گدار در کتاب آثار ايران در اين باره گفته:

ترکيب اين بنا به نظر عجيب می رسد. شبستان بزرگ گنبددار خيلی بازی وجود دارد که گنبد آن بر پايه هايی با ستون های جاسازیشده در ديوار نهاده شده است.بنای چهار طاقی آن شامل ستون های سنگی استوان های شکل است که بر روی هم استوار شد هاند. اين بنا دارای اتاق های سرپوشيده و محلی برای برافروختی آتش بوده است. محلی که اين آتشکده قرار دارد دارای طبيعت سبزی است، ولیمتاسفانه اين بنا در حال تخريب است.

 

آتشگاه قصران

اين بنادر شمال تهران در مرز مشترک آهار و شهرستانک واقع است . آتشگاه که به حکم قرائن موجود در اصل دو طبقه بود ، درو نام های   قلعه دخترک   و   قصر دخترک   پهنه ای به مساحت تقريبی 110 متر ساخته شده است. اين آتشگاه را در محل به ناممی خوانند و منظور از دختر و ماما در اين نام ها احتمالاً ناهيد و آتشگاه نيايشگاه آناهيتا بوده است .   قزماما   و   قزل ماما   ترکی

 

آتشدان تخت رستم

در دشت شهريار در فاصله 50 کيلومتری جنوب تهران خرابه ای به نام تخت رستم وجود دارد که از دو صُفّه (ايوان مسقّف، غرفهمانندی درون اطاق بزرگ که کف آن کمی بلندتر است و بزرگان بر آن نشينند) يا تخت گاه تشکيل شده است. يکی از اين صفه ها درقله صخره و ديگری در ثلث ارتفاع همان صخره قرار دارد. صفه اول در هوای آزاد است که روی آن آتش قرار می دادند. رویصفه دوم مراسم مذهبی به عمل می آمد. در فاصله 15 متری از تخت گاه پايين، يک ساختمان گنبددار کوچک ديده می شود که در آنبه احتمال زياد آتش مقدس را حفظ می کردند .

 

استودان زرتشتيان

استودان زرتشتيان (گبرها = نام تازيان) در دامنه شمالی کوه ری ، در آن حدود که مزار بی بی شهربانو و کوه تبرک در سوی جنوبیآن قرار دارد واقع شده است. به عبارت ديگر اين اثر ارزشمند در شهرری، چهارراه خط آهن پشت دانشگاه آزاد اسلامی، سمتراست جاده مشيريه در دامنه کوه قرار دارد .

پيروان آيين زردشتی اجساد مردگان خود را در اين مکان تقديم به پرندگان گوشتخوار می کردند. آن گاه استخوان های اجساد را درمنسوجی (بافته ) می پيچيدند و در اتاق هايی که در داخل استودان تعبيه شده بود جای می دادند. استودان گبرها به صورت استوانههای مدور و بلند به ارتفاع حدود 6 متر احداث شده و دارای ساختاری متشکل از لاشه سنگ و ساروج (مخلوطی است از آهک وخاکستر يا ريگ که در آب به مرور جذب انيدريد کربنيک کنند و آهکش به صورت سنگ آهک که محکم و پايدار است در می آيد واز آن برای ساختن بنا استفاده می کنند) و از نظر قدمت متعلق به هزاره اول پيش از ميلاد است.

                             

آتشکده ری

در سمت راست جاده ری به ورامين در جنوب شرقی حرم حضرت عبدالعظيم در نزديكی روستای قلعه نو بر فراز تپ های بلند، بنايیآهنه از دوره ساسانيان خودنمايی م یآند. اين بنای قديمی بقايای آتشكده بزرگ ری است. يكی از مهمترين آتشكده های پيش از اسلامآه به روايت تاريخ طبری از آن قديمی تر وجود ندارد .براساس آتاب تاريخ طبری، اين آتشكده محل نگهداری آتش مقدس بودهچنانكه در جايی ديگر نيز گفته شده؛ يزدگرد پس از شكست جلولا از حلوان به ری آمد و آتش مقدس را از آنجا برگرفت و به مروبرد.

اين آتش مقدس همان است آه زرتشتيان معتقدند از آسمان فرستاده شده و تاآنون خاموش نشده و آتش ديگر آتشكده ها در ايران زميننيز از آن گرفته شده است. از آنجا آه ری در دوران پيش از اسلام محل استقرار موبد موبدان بود، آيين های مهم مذهبی زرتشتيان دراين آتشكده برگزار می شد آه بر ارزش آتشكده ری می افزايد. بخشی از بنای آتشكده ری در زمان حمله اسكندر به ايران خراب شد وتنها قسمتی از بنای چهارطاقی و زيبای اين آتشكده به صورت دو ميل باقی ماند. از اين رو بقايای به جای مانده از آتشكده ری را آهبر تپه ای واقع شده تپه ميل می خوانند.

بنای آتشكده از سنگ لاشه، خشت و آجر با ملات ساروج ساخته شده است. آنچه از پوشش بنا در زمان حاضر بر جای مانده؛ يكجفت قوس هلالی با نقطه بيضی است. در راستای محور اصلی تالار، راهروی آم عرض تونل مانندی سراسر طول تالار را از زيرطی می آند آه از منتهی اليه غربی، راهروی هم عرض ديگری بر آن عمود می گردد و ورودی اصلی راهروی زيرين در جبههشرقی، زير ايوان اصلی است. بنای چهارطاقی آتشكده دارای چهار دالان سرپوشيده بوده آه آتش مقدس را برای حفاظت از آب، خاكو باد از اين دالان ها عبور می دادند. در اآتشافات انجام شده تنها يكی از اين دالان ها پديدار شده است. در آتاب مروج الذهبمسعودی، احداث آتشكده ری را به فريدون نسبت می دهد و راويان روايت آرده اند آه اعراب در فتح ری چون با مردم آنجا صلحآردند، آتشكده را باقی گذاردند. به جای ماندن قسمتی از طاق های اين آتشكده در عصر حاضر گواهی است بر اينكه آتشكده ری درزمان صدر اسلام خراب نشده است .

بلندی تپه ميل از سطح دشت اطراف ١٨ متر و حدود ٢۵ متر پهنا و ٢٠ متر درازا دارد، پيرامون اين تپه بلند تپه های آم ارتفاعآوچكتر پراآنده شده آه مشرف بر آنها قرار گرفته است، اين مجموعه منطقه ای به وسعت حدود ٨٠٠ در ٩٠٠ متر را شامل میشود .

برای نخستين بار در سال ١٩٠٩ ميلادی يك هيات فرانسوی فعاليت خود را به منظور آاوش در محوطه باستانی تپه ميل آغاز آرد.پس از آن؛ هياتی ايرانی از سال ١٣٣١ تا ١٣٣۴ آار حفاری و مرمت قسمت هايی از اين بنا را به عهده گرفت و آخرين دورهمطالعات باستان شناسی در اين محل در سال ١٣٧٨ انجام شد. آثار بدست آمده در تپه ميل گچبری هايی با نقوش اسليمی و گياهیمربوط به اواخر دوران ساسانی و اوايل دوره اسلامی است که در فهرست آثار ملی ايران نيز ثبت شده است.

 

آتشکده اودواده هندوستان

روز آذر ايزد از ماه ارديبهشت روز زيارت آتشكده اودواده در هندوستان می باشد . آتشکده ای که ٣٠٠ سال پيش توسط پارسيانايران زمين تخت نشين شد. آتشکده ای که يادگار آتش آذر برزين مهر واقع در ريوند خراسان است. بنابر داستان سنجان،پارسيان هندطبق مراسم مفصلی آتش آتشکده آذر برزين مهر که يکی از 3 آتشکده بزرگ دوران ساسانيان بوده را به سنجان انتقال دادند.پس ازحمله سلطان محمد غزنوی در قرن پنجم هجری و قتل عام کثيری از زرتشتيان اين ديار آتش ايرانشاه به غارهای بهاروت واقع در25 کيلومتری شمال سنجان انتقال تا از نظرها پنهان شود.پس از مدتی اين آتش به نوساری و در نهايت به بلسارمنتقل شد.پس از سالهاتوسط موبدان و هيربدان بزرگ سنجان در روز آذر ايزد از ماه ارديبهشت در ديار اودواده واقع در شمال اين شهر استان گجراتتخت نشين شد.          

امروزه اين آتشکده بزرگترين و مقدسترين آتشکده هندوستان است که به ياد دوران ساسانيان ايرانشاه ناميده شده است.در اطرافجايگاه آتش اتاقهای يزشن خوانی و اوستاخوانی تعبيه شده است.همچنين مکانهايی برای فروش صندل ، عود و مواد خوشبوکننده آتشوجود دارد. امروزه بهدينان در اين روز از سراسر هندوستان جمع و به زيارت آتشکده ايرانشاه می روند.

 

آتشکده آدريان تهران

آتشکده آدريان , تنها آتشکده شهر تهران هست که در سال 1296 خورشيدی بنا شده و جزو يکی از آثار زيبای معماری شهر تهرانبه سبک پهلوی به شمار مياد. آدريان يادگاری از دوران شور مشروطه خواهی در ايران است. اين ساختمان در فهرست سازمانميراث فرهنگی ثبت شده است.

                                             

آتشکده کازرون

اگر از شهرستان کازرون به طرف منطق هی تفرجگاهی درياچه ی پريشان حرکت کنيد، حدوداً 2 کيلومتر مانده به دوراهی که يکطرف آن به درياچه ختم شده و طرف ديگر جاد هی جديد کازرون شيراز را پی م یگيرد، در سمت راست شما و تقريباً در فاصل هیيک کيلومتری جاده بنايی چهارطاقی مربوط به دور هی ساسانيان قرار دارد. بنای مذکور در سال 1318 و با شماره 331 در فهرستآثار ملی ايران به ثبت رسيده است. اين آتشکده تالاری مربع که هر وجه آن با طاقی بيضی شکل به بيرون راه داشته و برفراز آنگنبدی نهاده بر گوشه بندی ها و في لگوش ها. دوتا از پاي هها و سه تا از طاق یها ويران شده اند2 متر است. پايه ها از قطعه سنگ هايی که / 5/30 متر، کلفتی ديوارها يک متر و دهانه ی طاق ها 50 ×5/ ابعاد خارجی بنا، 30ناهمواری های آنها را تراشيد هاند، در چينه های منظم به کمک ملاطی ضخيم از گچ ساخته شده اند. ضربی طاقی های بيضی، (ارتفاع2 متر) که يکی از آنها سالم باقی مانده، به کمک قلوه سن گها، که اندازه ی خاصی ندارند، / از زير دهانه طاقی تا کف زمين حدود 40انجام شده. اين ضربی ها را فقط ملاط گچی که در منطق هی کازرون کيفيت فوق العاده ای دارد برپا نگه داشته، ولی بايد بگوييم اين شيوه از ساختمان، استفاده از چو ببست و تخته بندی را ايجاب می کند. گوشه بندی های چهارگانه که بر فراز سطح فوقانی طاقی های بزرگساخته شده، گنبد را نگه داشته اند.

                                             

آتشکده خورهه خمين

اين آتشکده از زمان اشکانيان باقی مانده است که امروزه تنها دوستون سنگی فقط از آن سالم رويت می شود و باقی ويران شدهاست.اين دو ستون سنگی که در مجاورت يکديگر واقع شده است دارای دو سر ستون و دو ستون می باشد.بدنه آنها مرکب از ششقطعه سنگ ساده مدور است که به رويهم استوار گرديده است.اين بنا به نام دوره سلوکی هم ناميده ميشود.

 

آتشکده چهار قاپی:

از جمله آتشکده های دوره ساسانی در شهر مرزی قصر شيرين کرمانشاه است. ،  چهار در   به معنی   چهار قاپی   يا   چهار قاپو  اين آتشکده از نوع آتشکده هايی است که دارای دالان طواف بوده و به مرور زمان رواق آن فرو ريخته است و تنها در برخی از25 متر است و سقفی گنبدی شکل به قطر شانزده × قسمت ها، آثاری از آن ديده می شود. اين آتشکده اتاقی مربع شکل به ابعاد 25متر داشت که متأسفانه اکنون اثری از آن باقی نمانده است و تنها بقايای گوشواره ها در چهار گوشه آن ديده می شود. اين اتاق مربعشکل دارای چهار درگاه ورودی است که به رواق اطراف فضای مرکزی منتهی می شوند. در اطراف اين بنا مجموعه اتاق ها وفضاهايی وجود دارد که بخش هايی از آن در نتيجه کاوش های باستان شناختی سال های اخير شناسايی شده است. اين بنا با استفاده ازمصالح محلی از قبيل لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته شده و گنبد آن آجری بوده است.اين بنا از جمله بناهای تقويمی ايران بوده کهجهت تشخيص شروع فصول سال از آن استفاده می شده است.اين اثر تاريخی به جا مانده از دوره ساسانيان در نتيجه جنگ با عراقدچار آسيبهای فراوانی شد و هم اکنون در حال مرمت است.

                                             

آتشکده مسجد سليمان

اين بنا متعلق به دوران اشکانيان و ساسانيان می باشد …اين بنا از سنگهای منطقه بصورت خشک چين و بدون ملات ساخته شده وچنان اين سنگه رو به هم گره زدند که بعد از 2200 سال هنوز پابرجاست…حتی پله هاش هم به همين شکل بوده و اگرچه به عظمتپلکان تخت جمشيد نميرسه ولی زيبايی خاص خودش رو داره …اين آتشکده در ارتباط با آتشکده برد نشانده بوده …مردم بومی منطقهمعتقد هستند که کانال آبی اين دو آتشکده رو به هم متصل ميکرده…اين بنا با اينهمه زلزله که در اين منطقه ميآيد باز هم به خاطراستحکام سازه ها هنوز سر پا هستش و با کمی مديريت و دلسوزی و از بين بردن علفها که باعت تخريب بيشتر سنگها ميشوند ميشهاين آثار رو برای آيندگان حفظ کردبرخی از باستان شناسان عقيده دارند آه محل آنونی مسجد سليمان(پارسوماش ) قديم ترين پايتخت پادشاهی هخامنشی بود ه است .کهقبل از پادشاهی کوروش بزرگ اين شهر يکی از پايتختهای حکومت منطقه ای پارس ها بوده…برای از بين نرفتن اين آثار ايرانياناين آثار رو به حضرت سليمان وصل کردند و نام مسجد سليمان از آن دوره مانده

 

آتشکده ميدان نفت (بدر نشانده)مسجد سليمان

آتشکده ميدان نفت (بدر نشانده) مسجد سليمان آتشکده ای کهن است که از زمان اشکانيان باقی مانده است و در خوزستان نمايان است.

 

                                             

آتشکده خيرآباد پارس و ماش

آتشکده خيرآباد پارس و ماش (مسجدسليمان) از زمان ساسانيان باقی مانده است.آتشکده ی خيرآباد در حدود 30 کيلومتری بهبهان بهسمت دهدشت(شمال شرقی) و مشرف به دره ی منتهی به رودخانه ی خيرآباد بنا شده – در کناره ی جنوبی اين بنا بقايايی از يک پلقوسی متعلق به همان دوره نيز قابل مشاهده است.اين بنا ظاهراً در مسير اصلی شوش-پارسه قرار دارد

 

آتش دان نقش رستم پارس

آتش دان نقش رستم که برای برپايی آتش مقدس در اطراب آرامگاه پادشاهان بزرگ هخامنشی در استان پارس ساخته شده بود.

                                              

آتشکده دره شامی ايذه

در ويرانه های شهر باستانی ايذه در چهارمحال و بختياری آثاری از دوره ايلامی و ادوار بعد يعنی هخامنشی و اشکانی و ساسانیکشف شده است. از جمله حجاری و کتيبه سنگی و نقوش برجسته ای که در کوهستان و غار شگفت سلمان (مناره سلمان – شاه سوارو قلعه کژدم) باقيمانده است. اين ناحيه از مراکز مهم سلطنت ايلاميان بشمار ميرود.اين سرزمين در روزگار باستان يکی از نواحی آباد و از مراکز تمدن قديم به شمار ميرفته است بطوريکه از سنگ نبشته های کولفرح و شگفت سلمان معلوم ميشود در روزگار قدرت ايلام اهميت بسزايی داشته است و شايد مرکز آنزان يا انشان باستانی که ريشهامپراتوری سترگ هخامنشی محسوب ميشود بوده باشد.همچنين در دوره سلوکی و ساسانی شهر ايذه قديم صاحب نام و نشان بودهاست تا اينکه در قرن نهم هجری متروک ميشود.در قلعه تل شش تصوير دوره ايلامی بر روی سنگ حک شده است . در دره شمیعلاوه بر بقايای آتشکده اشياء زيرخاکی فراوانی از دوره اشکانيان و ساسانيان کشف شده است.يک تنديس بزرگ مفرغی دورهاشکانی در شمی بدست آمده است که اکنون در موزه ايران باستان است.

                                             

آتشكده آتشكوه نيمور محلات

آتشكده آتشكوه نيمور محلات در 12 آيلومتری غرب دليجان در استان مرآزی قرار دارد و متعلق به دوره ساسانی است .عظمت بنابه حدی است آه جزء برترين آتشكده های زردتشتيان جهان به شمار می رود.اين آتشكده در 5 آيلومتری جاده نيمور و نزديكیروستای آتشكوه نيمور قرار دارد و مورخان بنای اين آتشكده را متعلق به دوره ساسانيان دانسته و معتقدند آه بر اساس شواهد و قرائنتا قرن چهارم هجری سالم بوده است.

 

آتشکده ميل اژدها ممسنی

آتشکده ميل اژدها در غرب شهر نورآباد ممسنی در استان فارس قرار دارد.آتشكده ميل اژدهای ممسنی به دوره اشكانيان باز ميگرددو در حدود سال 120 پيش از ميلاد مسيح ساخته شده است . اين ميل کنار يکی از راه های مهم باستانی و در دامنه کوهی سنگلاخ ونسبتا سرسبز قرار دارد. ميل اژدها يکی از معدود بناهايی است آه از دوران پيش از اسلام باقی مانده.ميل ها در زمان اشکانيان وساسانيان کاربرد فراوان داشته و بعدها در دوران اسلام اين ميلها رو در مناره ها هم ميشه ديد.

                                             

آتشکده باکو

آتشکده باکو آتشکده ای بزرگ است که در شهر باکو از نواحی ايران شمالی (جمهوری آذربايجان ) قرارگرفته است و گفته می شودبه چاه نفت و ميادين گازی نزديک بوده است . محل آن در روستای سوراخانی در 15 کيلومتری باکو می باشد تاريخ ساخت آن بهسال 400 پيش از ميلاد توسط ايرانيان می باشد . بدليل مواد نفتی موجود اين منتطقه اين آتشکده هميشه در نزد ايرانيان روشن وبرافروخته بوده است . باکو از باگوان زبان پهلوی ايران گرفته شده است و شهری ايران است که در دوره قاجار طی يک قردادتحميلی به اشغال روسها در آمد . اين مکان مقدس پس از يورش تازيان ويران شد ولی سالها بعد از آن دوباره مرمت و بازسازی شدولی آتش آن خاموش بود تا سال 1975 که آتش آن دوباره روشن گشت و به مکانی توريستی تبديل شد.

                                             

آتشکده چهار طاقی دره شهر ايلام

اين اثر در شهرستان دره شهر بر روی تپه بنای يک آتشکده به صورت چهار طاقی باقی مانده است.اين بنا را در محل طاق میگويند.اين بنا تماماً با قلوه سنگ و گچ ساخته شده است و مربوط به دوران ساسانی است

 

آتشکده موشکان ايلام

آتشکده موشکان در فاصله 3 کيلومتری شهر سرابله قرا دارد که مربوط به دوران ساسانيان است.اين آتشکده از ملات ساروج وسنگ ساخته شده است که در طول زمان بر اثر حوادث مختلف تخريب گرديده است که در سال 1382 زيرزمين آتشکده مذکورتوسط اداره کل ميراث فرهنگی و گردشگری استان با طاق های قوسی شکل بازسازی گرديده است

 

آتشکده سياهگل ايوان

بنای آتشکده مربوط به دوره ساسانيان است که در 15 کيلومتری جنوب غربی روستای سرتنگ و در مسير رودخانه خروشان کنگيرايوان قرار دارد.اين بنا يکی از سالم ترين آتشکده های دوران قبل از اسلام در استان می باشد.اين بنا روی چهار پايه ساخته شده ودارای گنبدی يک جداره می باشد.

 

آتشکده قنات غسان

قنات غسان از دهات زرتشتی نشين اطراف کرمان بوده است.اين روستا که در چندکيلومتری ماهان در جنوب کرمان واقعاست،قدمتی از عهد بنی اميه دارد.غسان حاکم کرمان در زمان عمربن عبدالعزيز آخرين خليفه اموی بوده وقنات هم جايی است که آبخارج شده و کاربری کشاورزی وآبياری دارد.

اصليت اين مردمان آذربايجانی بوده ودر کنار کوه سبلان ساکن بودند. مردمانی که نه حاضر به قبول اسلام می شدند و نه جزيهپرداخت می کردند.بنا بر اظهارات مرزبان اشيدری،اين طايفه به زور غسان به دامنه کوه جوپار درجنوب کرمان کوچيدندو پس از8سال در اين مکان ساکن شدند.اين مردمان سخت کوش به کندن قنات و آبياری زمين های باير پرداختند.کشت گندم و انگور در کويرکرمان از زحمات زرتشتيان قنات غسان است .

بنا بر اظهارات شاهپور اشيدری،زرتشتيان مهاجر آتش کوه سبلان را به قتان غسان منتقل و در آتشکده بزرگی به نام آتش ورجاوندتخت نشين کردند.اين آتشکده محوطه بزرگی بوده که شاه ورهرام ايزد ،يزشن خوانه ، گهنبارخانه ومکتب خانه را شامل می شدهاست.در دوران صفويه بهدينان اين ديار به دليل پرداخت جزيه و ماليت سنگين توان مرمت آتشکده را ازدست دادند.تااينکه مانکجیهاتريا در دوران ناصرالدين شاه قاجار به کمک زرتشتيان ايران می شتابدو جزيه را برمی اندازد.

مانکجی در نوشتارهای خود می نويسدکه آتشکده قنات غسان را تعمير و انجمن زرتشتيان را بنا مبکند.هزينه اين تعمير را گلستانبانو دختر ايزديار کرمانی عروس خانواده “ياند” پارسی بمبئی را پرداختند. ايزديار همان بهدينی بود که بر اثر فشارگنجعلی خانحاکم کرمان به همراه دختر بچه اش به هندوستان کوچيد.

آتشکده قنات غسان تا دوران پهلوی دوم روشن بوده و زرتشتيان در اين ديار ساکن بوده اند. بر اثر مهاجرت تمام بهدينان به شهرکرمان و سپس تهران آتش اين آتشکده قديمی خاموش می شود.هم اکنون اين مکان مقدس تخريب و به يادها و خاطره ها پيوستهاست.ياد موبد رستم،موبد مرزبان و موبد جمشيد دستوران بزرگ قنات غسان به نيکی ياد ياد.

 

آتشکده آذرجو

اين آتشکده از سلسله شاهنشاهی ساسانی باقی مانده است که در زنجان قرار دارد.

 

آتشكده تشوير طارم زنجان

اين آتشکده از سلسله شاهنشاهی ساسانی باقی مانده است که در زنجان قرار دارد.

 

آتشكده پير همدانی آب بر

اين آتشکده از سلسله شاهنشاهی ساسانی باقی مانده است که در زنجان قرار دارد.

                                             

آتشکده زنجان

اين آتشکده از سلسله شاهنشاهی ساسانی باقی مانده است که در زنجان قرار دارد.

 

آتشكده گيلانكشه

اين آتشکده از سلسله شاهنشاهی ساسانی باقی مانده است که در زنجان قرار دارد.

 

آتشكده سرچم

اين آتشکده از سلسله شاهنشاهی ساسانی باقی مانده است که در زنجان قرار دارد.

 

آتشكده الزين

اين آتشکده از سلسله شاهنشاهی ساسانی باقی مانده است که در زنجان قرار دارد.

 

آتشكده و قلعه بهستان ماهنشان

اين آتشکده از سلسله شاهنشاهی ساسانی باقی مانده است که در زنجان قرار دارد.

 

برگرفته از سایت :

ariarman.org

 

آتشکده و زيارتگاههای ثبت شده در ميراث فرهنگی ايران

آتشکده و زيارتگاههای ثبت شده در ميراث فرهنگی ايران

 

آغميون استان آذربايجان شرقی، سراب، روستای آغميون، ساسانی، به شماره ثبت 794

قاضی کندی استان آذربايجان شرقی، شهرستان هشترود، بخش مرکزی، روستای قاضی کندی، ساسانی، 12442

تخت سليمان استان آذربايجان غربی، تکاب اشکانی،ساسانی، 308

قلعه کهنه استان اصفهان، کاشان، خرم دشت، ساسانی، 431

نياسر استان اصفهان، کاشان، نياسر، ساسانی، 316

کوشک استان اصفهان، نطنز، شرق مسجد جامع نطنز، ساسانی، 187

آتشگاه استان اصفهان، 7 کيلومتری غرب اصفهان، جاده نجف آباد- اصفهان، ساسانی، 380

چهارتاقی شيرکوه استان اصفهان، شهرستان نائين، دشت شيرکوه، روستای سيرو ،ساسانی، 7222

آتشکده ابيانه استان اصفهان، شهرستان نطنز، روستای ابيانه، محله ميان ده ،ساسانی، 14981

چهارقاپی استان ايلام، بخش مرکزی، جنب روستای سرخ آباد ،قرون اول اسلامی، 2746

آتشکده سياهگل استان ايلام، شهرستان ايوان، بخش زرنه، منطقه سياهگل ،ساسانی، 2793

آتشکده سرابله استان ايلام، شهرستان شيروان و چردوال، بخش مرکزی، روستای هويشکان ،ساسانی، 7985

چهارتاقی مولاب استان ايلام، شهرستان آبدانان، 600 متری شرق و کنار روستای مولاب ،ساسانی، 8447

چهارتاقی کرکلک ورميان استان ايلام، شهرستان شيروان و چرداول، بخش شيروان، بين دو روستای باباشمس و ورميان

اواخرتاريخی،قرون اوليه اسلامی، 9507

آتشکده کلم استان ايلام، شهرستان دره شهر، بخش بدره، روستای کلم ،اواخر تاريخی اسلامی، 9531

چهارتاقی قجر استان ايلام، بخش مرکزی، دهستان ميش خاص، روستای قجر، ساسانی، 15602

چهارتاقی تاق گاورين استان ايلام، شهرستان شيروان و چرداول، بخش مرکزی، دهستان شباب، روستای تاق گاورين ،ساسانی،

16895

آتشکده چم نرگسی استان بوشهر، شهرستان دشتستان، منطقه پشتکوه، تنگ ارم ،ساسانی، 6508

تپه ميلی استان تهران، شهرری ،ساسانی، 407                                             

تخت رستم استان تهران، بخش مرکزی، شهرستان شهريار اشکانی، ساسانی، 289

چهارتاقی سيمين دشت استان تهران، شهرستان فيروزکوه، 3کيلومتری شمال غرب سيمين دشت، نزديک روستای حصاربن

،قرن 3و 4ه.ق. ، 4404

بازه هور استان خراسان رضوی، يک کيلومتری جنوب روستای رباط سفيد ،ساسانی، 39

چهارتاقی سنگبر استان خراسان رضوی، شهرستان مشهد، بخش مرکزی، دهستان کنويست، 50 متری غرب روستای سنگبر

،تيموری، 11018

آتشکده آذربرزين مهر(چهارتاقی ديو) استان خراسان رضوی، 5 کيلومتری شمال غربی سبزوار، بخش داورزن، 7 کيلومتری

روستای ديوند ،ساسانی، 4035

چهارتاقی ميرمظفر استان خراسان رضوی، شهرستان سبزوار، بخش خوشاب، دهستان دره يام، روستای بابالنگر ،ساسانی، 11774

چهارتاقی قوژد استان خراسان رضوی، شهرستان گناباد، بخش مرکزی، دهستان حومه، روستای قوژد ،قاجاريه، 12923

مسجد سليمان استان خوزستان، مسجد سليمان اشکانی، ساسانی، 300

چهارتاقی بدر نشانده استان خوزستان، ميدان نفت ،اشکانی، 372

دره شامی استان خوزستان، ايذه ،ساسانی، 49

چهارتاقی سيم بند استان خوزستان، 50 کيلومتری جاده مسجد سليم ،ساسانی، 2292

آتشکده تشوير استان زنجان، 15 کيلومتری گيلوان، بخش طارم عليا ،ساسانی، 983

آتشکده پيرچم استان زنجان، بخش طارم عليا، شهرستان آب بر ،ساسانی، 984

آتشکده الزين استان زنجان، قريه الزين، بخش طارم عليا ،ساسانی، 985

کوه خواجه استان سيستان و بلوچستان، درياچه هامون ،اشکانی، 54

کرکوی استان سيستان و بلوچستان، کرکوی ،ساسانی، 119

ميل اژدها استان فارس، نورآباد ممسنی ،اشکانی، 356

فراش بند استان فارس، مغرب فيروزآباد، فراش بند ،ساسانی، 88

جره استان فارس، بين راه کازرون و فراش بند، دهستان جره ،ساسانی، 312

کازرون استان فارس، کازرون، روستای پل آبگينه ،ساسانی، 331

تنگ کرم استان فارس، شمال فسا، تنگ کرم ،ساسانی، 264

چهارتاقی(اکنون مسجد) استان فارس، ايزدخواست، ساسانی، 376

چهارتاقی رکن آباد استان فارس، پس از پليس راه جاده شيراز- اصفهان، 150 متری سرچشمه آب رکن آباد، اسلامی، 10499                                             

چهارتاقی سيمکان استان فارس، شهرستان جهرم، بخش سيمکان، روستای کرته، ساسانی، 6786

چهارتاقی کهنارو استان فارس، شهرستان فيروزآباد، بخش مرکزی، روستای شهيد دستغيب، 220 متری شرق پاسگاه، ساسانی،

7189

چهارتاقی زاغ استان فارس، شهرستان جهرم، بخش سيمکان، 500 متری شمال روستای زاغ، اسلامی، 7203

چهارتاقی ظالمی استان فارس، شهرستان لامرد، بخش علا مرودشت، روستای ظالمی، ساسانی، 9223

آتشکده آذرجو استان فارس، شهرستان داراب، بخش مرکزی، شمال روستای اوغلان غز، ساسانی، 15602

چهارتاقی قطب آباد استان فارس، بين راه قطب آباد به فسا، ساسانی، 988

چهارتاقی فيشور استان فارس، لار، روستای محلچه، ساسانی، 2369

چهارتاقی کرسيا 1 استان فارس، شهرستان داراب، 10 کيلومتری غرب داراب، روستای کرسيا، اسلامی 3390

چهارتاقی کرسيا 2 استان فارس، شهرستان داراب، 10 کيلومتری غرب داراب، روستای کرسيا، 3391

چهارتاقی اوباد استان فارس، 3392

چهارتاقی رباط(پيررباط) استان فارس، 3397

چهارتاقی نقاره خانه استان فارس، شهرستان فيروزآباد، 4 کيلومتری جاده فراشبند به دهرم، ساسانی، 3398

چهارتاقی رهنی استان فارس،شهرستان فيروزآباد، بخش فراشبند، ساسانی، 3401

چهارتاقی نودران استان فارس، فيروزآباد، بخش مرکزی، يک کيلومتری جنوب روستای نودران، 3402

چهارتاقی تل جنگی استان فارس، شهرستان فيروزآباد، 2 کيلومتری جاده خاکی فراشبند- آقاشهيد، ساسانی، 3403

چهارتاقی دارالسلام استان فارس، شهرستان شيراز، بلوار سيويه، روبروی امامزاده ابراهيم، داخل قبرستان دارالسلام، قاجاريه،

4517

چهارتاقی کنارسياه استان فارس، شهرستان فيروزآباد، بخش مرکزی، بعد از گردنه سلبکی، منطقه کنارسياه، ساسانی، 4534

چهارتاقی حوزه علميه استان فارس، شهرستان لارستان، بخش مرکزی، شهر قديم لار، محله آردفروشان، کوچه روبروی مسجد حاج کاظم لاری، اسلامی، 12717

چهارتاق استان فارس، شهرستان مرودشت، بخش مرکزی، 30 کيلومتری شرق مرودشت، يک کيلومتری جنوب روستای چهارتاق،ساسانی، 13742

بقايای چهارتاقی تل جيران استان فارس، شهرستان فيروزآباد، بخش فراشبند، جنوب روستای کنارمالک، ساسانی، 13746

بقايای چهارتاقی علی وطنی استان فارس، شهرستان داراب، بخش رستاق، جاده رستاق به طرف پشتکوه، ساسانی، 14231

بقايای چهارتاقی منصورآباد استان فارس، شهرستان فراشبند، بخش مرکزی، دهستان نوجين، دو کيلومتر پس از روستای منصور آباد به طرف کازرون، ساسانی، 14235

بقايای چهارتاقی صحراپوش استان فارس، شهر داراب، قبرستان کهنه داراب، داخل فضای قبرستان، صفويه، 14242

بقايای چهارتاقی بادنجان استان فارس، شهرستان جهرم، بخش سيمکان، دهستان پشت پر، روستای بادنجان، صفويه، 14266

بقايای چهارتاقی قراول استان فارس، شهرستان جهرم، بخش سيمکان، دهستان پل بالا، جنوب روستای يرج، ساسانی، 15569

آتشکده نويس استان قم، بخش خلجستان، روستای نويس، ساسانی، 344

چهارتاقی کرمجگان استان قم، بخش کهک، شمال غرب روستای کرمجگان، شرق گورستان قديمی، ساسانی، 8637

چهارتاقی خيرآباد استان کهگيلويه و بويراحمد، جاده جديد گچساران به دهدشت، خيرآباد عليا، ساسانی، 371

بردچله استان کهگيلويه و بويراحمد، شهرستان کهگيلويه، بخش چاروسا، روستای بردچله ،ساسانی، 8325

آتشکده کرمان استان کرمان، شهرستان کرمان، خيابان زريسف، خيابان برزو آميغی ،پهلوی اول، 4190

آتشکده دولت خانه استان کرمان، شهرستان کرمان، خيابان صمصام، کوچه مهديه ،صفويه، 6754

چهارتاقی نگار استان کرمان، شهرستان بردسير، بخش مرکزی، 19 کيلومتری شمال دهستان نگار ،ساسانی، 15847

چهارتاقی چهارقاپو استان کرمانشاه ،ساسانی، 150

آتشکده شيان استان کرمانشاه، شهرستان اسلام آباد غرب، بخش مرکزی، دهستان شيان، 10 ک م شرق اسلام آباد غرب، روستای

شيان ،ساسانی، 14400

آتشکده ميل ميگه استان کرمانشاه، شهرستان اسلام آباد غرب، بخش مرکزی، دهستان حومه جنوبی، روستای سياه سياه ميلگه باباخان ،ساسانی، 17064

چهارتاقی اوتاق استان لرستان،شهرستان پل دختر، دهستان جايدر، ا کيلومتری جنوب شرق روستای چال کال چوب تراش ،ساسانی،18475

آتشکده آمل استان مازندران، در خرابه های شهر قديم آمل(چاکسر) ،قرن 9 ه ق، 1060

آتشکده کوسان استان مازندران، شهرستان بهشهر، شمال غرب روستای آسيابسر ،اوايل اسلامی، 5410

چهارتاقی برزو استان مرکزی، اراک، سلطان آباد ،ساسانی، 344

آتشکوه استان مرکزی، دليجان، 8 کيلومتری جنوب شرقی نيمور ،ساسانی، 311

چهارتاقی مکتب خانه استان هرمزگان، شهرستان قشم، جزيره هرمز ،صفويه، 10931

آتشکده زرتشتيان(يزدان) استان يزد، خيابان آيت اله کاشانی، کوچه آتشکده ،پهلوی اول، 2431

درب مهر کهن استان يزد، شهر يزد، خيابان سلمان، کوچه شهيد مومنی نسب ،صفوی، 14837

درب مهرنوش استان يزد، شهر يزد، بلوار شهيد عاصی، کوی گرمابه ستاره، جنب دبستان خسروی، پلاک 27 ،تيموری، 14882                                             

آتشکده درمهر کوچه بيوک استان يزد، شهر يزد، محله کوچه بيوک ،قاجاريه، 9132

آتشکده سرده استان يزد، شهر تفت، محله سرده اواخر ،قاجاريه، 15066

چهاردری(چهارتاقی) استان يزد، شهرستان صدوق، شهر ندوشن، مجاور بقعه شيخ علی خاموش ،صفوی، 9121

درمهر اله آباد استان يزد، شهر زارچ، دهستان اله آباد ،قاجاريه، 9141

درمهر خرمشاه استان يزد، شهر يزد، محله خرمشاه، بلوار طالقانی ،قاجاريه، 9268

آتشکده و مدرسه مبارکه استان يزد، شهرستان تفت، جاده يزد- تفت، روستای مبارکه ،قاجاريه، 11654

بنای پرستشگاه زرتشتيان استان يزد، بلوار بسيج، کوچه جنب آب انبار رستم گيو ،پهلوی، 2926

چهارتاقی عقدا(ساياط) استان يزد، قريه عقدا کنار جاده نائين اواخر ،صفويه، 1381

چهارتاقی گورستان استان يزد، شهرستان اردکان، روستای ترک آباد، حاشيه خيابان امام، ضلع شمالی قبرستان ،پهلوی، 11511

برگرفته از:

ariarman.org

نیایشگاه های نامور زرتشتی

زیارتگاه های نامور زرتشتی


زیارتگاه های زرتشتیان

« زرتشتیان در مراسم رفتن به پیرها ( زیارتگاه ها) ، بزرگی ، بزرگ منشی، پاكی و مظلومیت دخترانی را می ستایند كه تسلیم دشمن نشده و خود را به خفت و خواری نسپرده‌اند تا آن‌ها را در بازارهای حلب و شام بفروشند و حتی تا یزد كویری آمدند و تشنه و گرسنه در كوه‌ها و بیابان‌های بی آب وعلف اطراف یزد پس از تحمل سختی‌های بسیار حتی دل كوه هم به رحم آمد و آنها را در خود گرفت و شهید شدند …» 

كتاب جهانبینی نوشته موبد دكتر خورشیدیان (سنت زرتشتی و كاربرد آن)

 

چگونگی پیدایش زیارتگاه های زرتشتیان در یزد
برخی از اماكن متبركه را نزد زرتشتیان پیر نامند. اما پیر در لغتنامه ها و فرهنگ ها به معنی مراد، مرشد، پیشوا و راهنما آمده است كه در نزد زرتشتیان نیز مراد راهنماست.
پیش از فرو ریختن پادشاهی ساسانیان ، یزدگرد برای حفظ جان خانواده خود، درمنقطه‌ی كویری و متروك كه آن روز جلب توجه نمی كرد و امروز یزد نام دارد ( نام كنونی یزد نیز به یادگاری یزدگرد به جا مانده است ) جایگاهی تهیه كرد و خانواده خود را كه عبارت از دو پسر (هرمزان و اردشیر ) و پنج دختر ( نیك بانو ، نازبانو ، پارس بانو ، مهربانو و شهربانو ) و همسرش ( كتایون ) و مروارید نامی ( هریش به معنی خدمه ) بود، در آن مستقر نمود. پس از آن خانواده یزدگرد برای دور بودن از امواج حوادث ترك دربار و دیار نموده و هر یك به گوشه‌ای و خلوتگاهی پناه بردند و دست نیاز به درگاه پروردگار بخشنده بردند و از آستانش خواهان یاری شدند و خداوند یاری دهنده‌ی درماندگان، دعای آن‌ها را پذیرفت و دریچه‌های مهربانی خود را به رویشان گشود و سعادت جاودانه را بهره آن‌ها ساخت . هرمزان و شهربانو اسیر به عربستان برده شدند . بقیه خانواده بعد از جدا شدن از همدیگر هر یك به سویی گریختند .
شادروان موبد مهرگان چنین می نویسد : چنان پیداست كه در اواخر شاه یزدگرد بن شهریار اولادان او كه از گردش چرخ كج‌رفتار از دست ظالمان فرار كرده و هر یك به رنج و سختی به كوه و بیابان پناه برده‌اند و به امر خداوندی غایب شده‌اند كه اكنون آنجا را زیارتگاه می‌نامند1
این اماكن دارای مقدار زیادی آب بوده و حتی اكنون مجرا و سوراخ هایی وجود دارد كه نشان می‌دهد كه در گذشته خیلی دور آب از آن‌ها جاری بوده و در نتیجه آن‌جا منطقه ای سبز و خرم و با صفا بوده است. در آبان یشت آمده كه وقتی ایران شكست خورد، عده ای از خاندان یزدگرد فرار كرده به این نقطه آمدند و در این دره سبز كه كوه سر به فلك كشیده‌ای در آن قرار داشت، از بیگانگان در امان بودند . همچنین این‌جا در پیرامون كویر جای داشت كه این یك برتری بود.

——————

1.كتاب آیین دین زرتشتی (1291 یزدگردی )


زیارتگاه پیر هریشت


در 90 كیلومتری غرب یزد و 15 كیلومتری اردكان بر دامنه‌ی‌كوه‌هایی پست با پوشش گیاهی اندك، زیارتگاهی به نام هریشت وجود دارد. زرتشتیان باور دارند كه یكی از یاران دختر یزدگرد (ندیمه‌ای به نام گوهربانو كه او را مروارید نیز دانسته‌اند) در این مكان غیب شده است . بر پایه‌ی روایات، گوهربانو در پی تعقیب تازیان، از كاروان همراهان جدا شده و پس از سرگردانی در این محل به نیایش خدا می‌پردازد و ناگهان ناپدید می‌شود و سال‌ها پس از ناپدید شدن بر كودكی گمشده نمایان شد و به او فرمود تا از پدر بخواهد كه پیر هریشت را بنیان گذارد. بخشی از سنگ كوه كه برجسته است و در پستو جای دارد، به عنوان این مكانِ ناپدید شدن دانسته می‌شود.

زیارتگاه ، در بالای پله‌هایی ساخته شده است كه به بالای كوه راه دارد. پیش از رسیدن به پای پیر، زیارت كنندگان دست و صورت خود را با آب پاكی كه در راه‌پله و قبل از رسیدن به پیر درنظر گرفته شده است، شستشو می‌دهند. در بالای پله‌ها درِ ورودی زیارتگاه قرار دارد كه به‌گونه‌ای زیبا با سه سخن اندیشه‌برانگیز اشوزرتشت اسپنتمان یعنی” هومت ، هوخت و هورشت” آراسته شده است. به‌هنگام ورود، اتاقی پیش رو قرار می‌گیرد كه در میان آن كلكی وجود دارد كه بر روی آن آتش می‌افروزند و بوی خوش بر آن می‌نهند. گرداگرد این اتاق سكوهایی برای نشستن زیارت كنندگان ساخته شده است . زرتشتیان در حالی كه نگاره‌ی زیبای نخستین پیامبر آریایی ، تابلوهایی به خط بی‌نظیر دین‌دبیره و گل‌هایی شاداب این اتاق را آذین بخشیده است،  روسری و كلاه بر سر می‌نهند و اهورامزدای یگانه را ستایش می كنند.
ساختمان اصلی زیارتگاه ، علاوه بر این اتاق ، یك پستو دارد كه آتش همیشه روشن در اینجا جلوه‌ای روحانی بدان بخشیده است. پستو همان بخشی است كه آن را مكان ناپدید شدن گوهربانو خوانده‌اند. اینجا هم با نمادهایی از دین زرتشتی آراسته شده است و مكانی است كه انسان را به آرامش درونی برای راز و نیاز با پروردگار خویش می‌رساند. 
در خارج از ساختمان زیارتگاه و پایین آن ، ساختمان‌هایی به نام خیله توسط خیراندیشان زرتشتی برای ماندنِ چند روزه‌ی زیارت كنندگان بنا شده است. همچنین ، آب انباری در پایین پیر وجود دارد. 
زرتشتیان هر سال از روز امرداد تا روز خور از ماه فروردین (7 تا 11 فروردین) برای برگزاری آیین های دینی و سنتی از همه جای جهان، در این زیارتگاه گرد هم می آیند. همچنین جشن آتش افروزی ( هیرومبا ) را زرتشتیان شریف آباد در 26 فروردین در این زیارتگاه برگزار می‌كنند.

همچنین ببینید : پیرانگاه هریشت


زیارتگاه پیر نارکی 


پیر ناركی در 58 كیلومتری جنوب شرقی شهر یزد بر دامنه‌ی كوه غربی بلندی به نام تجنك نزدیك دره زنجیر و یا در نزدیكی تفت از دره گیگون قرار دارد. برپایه‌ی روایت‌ها، دختر یزدگرد  به نام  نازبانو  در این مكان مقدس ناپدید شده است. ناز بانو بر بیابانگردی روشن بین نمایان شده و او را فرمان به بنیاد پیر ناركی می‌دهد.
ساختمان زیارتگاه شامل اتاقی است كه پذیرای دل‌های گرم زیارت‌كنندگان زرتشتی است. در بیرون از این اتاق ، مكانی برای شستشوی دست و صورت در نظر گرفته شده است. خارج از دری كه این دو محل را در بر می‌گیرد، ساختمان‌هایی به نام خیله از دهش خیراندیشان ساخته شده است. این خیله‌ها برای ماندنِ چند روزه‌ی زیارت كنندگان پیش‌بینی شده‌اند. 
زرتشتیان از گوشه و كنار جهان ، همه ساله از روز مهر تا ورهرام از ماه امرداد ، برابر با 12 تا 16 امرداد ماه ، با گرد هم آمدن در این مكان ، به نیایش اهورامزدا و برگزاری آیین دینی و مراسم سنتی همراه با شادی ، می‌پردازند.


زیارتگاه پیر بانوی پارس 

پارس بانو در دامنه‌كوهي نزديك جنوب شهر عقدا در 112 كيلومتري جنوب غربي شهر يزد در محلي به نام ارجنان (زرجوع) وجود دارد.
از روز مهر تا روز ورهرام از ماه تیر یعنی 13 تا 17 تیر ماه،  همه ساله زرتشتیان با برپایی آیین های دینی و سنتی در این زیارتگاه گرد هم می آیند. 
روایت است كه پارس بانو (دختر یزدگرد ساسانی) را در این مكان مقدس در خود گرفته است. شهبانو در خواب نابینایی نمایان شده پس از شفای چشمان او، می‌فرماید پیر بانو را بنیان گذارد.
پیرمردان و پیرزنان قدیمی اظهار می‌كنند كه آثار لباسی و ریشه‌ی مقنعه مانندی در شكاف كوهِ زیارتگاهِ پارس بانو دیده‌اند كه شوربختانه برای تبرك آنها را كنده و برده‌اند و اینك تنها شكاف كوه برجای مانده است.


زیارتگاه پیر سبز یا چک چک 


« صاحب پیر را نام حیات‌بانو و از شاهدخت‌های ساسانی است كه پس از سقوط مداین برای پاسداری از ناموس و پاكدامنی خویش به اطراف ایران آواره شده‌اند‌. حیات‌بانو چون به دامنه كوهی پشت هومین و سنجد می‌رسد‌، سیاهی دشمن را از دور می‌بیند و نالان و گریان به سمت كوه بلند خشك بالا می‌رود‌. همینكه در دسترس دشمن قرار می‌گیرد آهی از دل كشیده و با نگاهی به كوه بلند می‌گوید‌: مرا چون مادری مهربان در آغوش خود گیر و از دست دشمنانم برهان‌. همان دم شكافی در كوه پدیدار شده و حیات‌بانو در آن ناپدید می‌گردد و سپاهیان دشمن از دیدن این پیشامد شگفت‌زده شده راه خود در پیش می‌گیرند‌. پس از گذشت زمانی، بالای این كوه بلند خشك بی‌آب و علف، قطره‌های آب چشم یتیمان و دیده گریان ستمدیدگان، چون صاحب آن به زمین می‌چكد‌. به قدری كه مسافری را سیراب و شاداب نماید و اگر جمعیت زیادتر یا گله گوسفندان فراوانی بدانجا رسند جریان قطرات آب زیادتر می‌شود به گونه‌ای كه برای همه اندازه باشد‌. این كوه خشك، از بركتِ پیر امروز سبز و خرم می‌باشد. از روز اشتاد ایزد و خورداد ماه به مدت 5 روز مراسم ویژه زیارت در آن كوه برپا است و گروه زرتشتیان بدانجا می‌شتابند و نذر و نیاز و شادمانی می‌نمایند‌».
نیك‌بانو به همراه مروارید كه كنیز بوده در بیابان از هم جدا می‌شوند، نیك‌بانو به سمت شرقی یزد رفت و در 37 كیلومتری اردكان به كوهی رسید و از خدا نالید و به فرمان پروردگار در آن كوه ناپدید شد و امروز به پیرسبز (چكچكو) معروف است.
زیارتگاه پیرسبز در 68 كیلومتری شمال غرب و در دامنه كوه آهكی یزد واقع شده است و به تولیت و سرپرستی انجمن زرتشتیان شریف آباد اردكان اداره می‌شود.
چوپانی در آنجا حیات‌بانو را به خواب می‌بیند كه به او می‌فرماید تا پیر سبز را بنیاد گذارد‌. در دیواره سنگی یك سوی نیایشگاه جایی وجود دارد كه روییدنی‌هایی مانند پرسیاوشون و مورد و انجیركوهی رشد كرده است و آب قطره قطره از شكاف سنگ‌ها بیرون می‌ریزد و در حوض سنگی زیر آن ذخیره می‌شود.
روزهای زیارت پیر سبز از اشتاد ایزد تا روز انارام برابر با 24 تا 28 خورداد ماه خورشیدی، و به مدت 5 روز است.
همچنین می‌گویند چوپانی در نزدیكی این مكان گله خود را گم می‌كند و پس از جستجوی بسیار بدون نتیجه گرسنه و تشنه به اینجا كه آب از آن می‌چكیده است‌، می‌رسد و به خواب می‌رود‌. در خواب بانویی را می‌بیند كه به او می‌گوید در این محل مكانی به نام من بساز و شمع و چراغ بیافروز و مومنان را نیز خبر ده كه اینچنین كنند و چون چوپان بیدار می‌شود گله گمشده را نیز در پیش روی خود می‌یابد و در زمانی اندك به كمك بهدینان در آن مكان زیارتگاه پیرسبز درست می‌شود‌.


زیارتگاه پیر ستی پیر یزد 


در مریم آباد از ووستاهای شهر یزد است. هر سال در روز اشتاد از ماه ‏خورداد ( 24 ‏خر داد) زرتشتیان به زیارت پیر ستی پیر که به قلعه هستندان نیز مشهور است می روند. نیایش و ستایش اهورا مزدا و برگزاری مراسم دینی و سنتی ، از آداب زیارت این پیر است طبق عقیده زرتشتیان، شاهزاده شاهویر در آتشکده آذر برزین مهر در خرا سان، بر یکی از زندانیان نمایان می شود. او را بر اسب می نشاند و همان دم در جایگاه ‏ستی پیر فرود می آورد و می گویا تا ستی پیر را بنیاد گذارد. بنا بر تقویم قدیم زرتشتی، روز اشتاد از ماه بهمن به مدث 1 روز، زمان برگزاری نماز همگانی در اپن جشنگاه بوده است 


پیر نارستانه


پیر نارستانه در 31 كیلومتری شرق یزد و در پشت كوه دربید قرار گرفته است. زرتشتیان سراسر جهان، همه ساله به مدت 5 روز از روز سپندارمذ تا روز آذر از ماه تیر یعنی 2 تا 6 تیرماه خورشیدی در این مكان گردهم آمده و آداب و رسوم نیایش اهورامزدا و برپایی سنت‌های شاد را به جا می‌آورند. 
روایت است كه كتایون (همسر یزدگرد) به سبب علاقه‌ای كه به پسر كوچك‌تر خود ( اردشیر) داشته با هم به سمت شرقی یزد گریختند. اردشیر پس از جدا شدن از مادر، به شرق و به سوی كوه و دشت گریخت و سرانجام در كوهی كه هم‌اكنون نارستانه نامیده می‌شود، پنهان شد. این مكان مقدس، شاهزاده اردشیر را برای در امان ماندن از دست دشمنان در خود گرفته است. شاهزاده اردشیر بر شكارچی روشن بینی نمایان شده و شكارچی بنا به خواست و فرمان شاهزاده اردشیر، پیر نارستانه را بنیان می‌نهد.


زیارتگاه شاورهرام ایزد کرمان 


زیارتگاه ‏شاورهرام ایزد کرمان زیارتگاهی بیرون دروازه ‏ی ناصریه و متصل به خیابان ناصریه است، این محل در قدیم معروف به پیرسنگی بوده ‏و درب کوچکی از سنگ هم داشته است گذشته از زرتشتیان، مسلمان ها نیز به این محل باور دارند و با پاکی نیت نیازهای خود را از این محل می خواهند چنین معروف است که هنگام هجوم افغان ها به کرمان، شب را در کنار خندقی که نزدیک شاورهرام ایزذ بود استراحت کرده ‏تا فردای آن روز،  ‏این حدود را غارت کنند شبانه پرچم سبزی در این محل ظاهر گشت و در قلب سپاه ‏آنان آفراشته و برپا شد. افغان ها به گمان اینکه دشمن به ایشان حمله ور شده در تاریکی شب به کشتن یکدیگر پرداختند و پای به فرار گذاشتند. 

علت دیگری که باعث شده به این محل احترام بگذارند این است که محمد اسماعیل خان حاکم کرمان، جد سردار نصرت اسفندیاری مصمم بود که مسیر دروازهی ناصریه را از اواسط شاورهرام ایزد بگذرانند. هرچند زرتشتیان عجز و التماس کردند تا او را از این تصمیم منصرف کنند موثر واقع نشد، شبانه پیرمردی سفیدپوش و نورانی از چاهی که در این محل قرار دارد خطاب به او گفت : ‏تو می خواهی خانه ی مرا خراب کنی؟ خانه ات را خراب و افراد آن را پریشان خواهم کرد. فردای آن روز محمد اسماعیل خان از تصمیم خود دست برداشت و دستور داد روی آن چاه صفه ای بسازند. یکی از زرتشتیان این عمل را به امر او انجام داد و این صفه تا امروز وجود دارد و امروزه زرتشتیان در این قسمت شمع روشن می کنند .


‏زیارتگاه شاه مهر ایزد


زیارتگاهی است در شمال شهر کرمان، این محل را باغچه بوداغ آباد می خوانند جشن فرخنده ی سده و آتش ا فروزی این جشن در این محل برپا می شود. این محل دارای باغی است که دو ساختمان با حوض نسبتا بزرگ و آشپزخانه ای که تنور آن محل پخت نان و فضای آن برای پخت آش و سیروگ در روزهای مهر ایزد است دارد. این آشپزخانه از دهش هرمزدیار خداداد اشیدری به نامگانه ی مادرش روانشاد ماه ‏خورشید اشیدری قنا غسانی بوده ‏است این زیارتگاه ‏که مورد توجه و باور بسیاری از مسلمان ها نیز هست، در روزهای فرخنده ‏شاهد خیرات جمعیت زیادی از زرتشتیان می باشد . چند سال قبل تالاری از دهش رشید نیک بخش در این مکان ساخته شد که مراسم عروسی و جشن های مهم زرتشتیان کرمان چون سده در آنجا برگزار می شود. در مقابل شاه مهرایزد زمینی است که در روز جشن سده ‏خرواری از هیزم در آنجا افروخته می شود .


زیارتگاه ‏میترایی قلعه کنگلو 


این بنا که به نخستین نیایشگاه ‏ساسانی معروف است در مازندران واقع شده ‏است . دیواره ‏های آن از جنس گچ و ساروج می باشد و زیر بنای آن 50 متر مربع است . بنای اصلی آن در سه طبقه بوده است که امروزه فرو ریخته است شمال این بنا به کوهی بزرگ و صخره ای به نام خورنرو راه دارد .


نیایشگاه دهانه غلامان


در 44 ‏کیلومتری شهرستان زابل در 40 ‏سال پیش به یاری طوفانی بزرگ شهری از زیر خاک بیرون آمده است که سال ساخت آن به 500 ‏پیش از میلا د باز میگردد. شنهای رونده این شهر را به مدت بیش از 2000 سال از دید عموم مخفی نگاه ‏داشته بوده ‏است در کنار این شهر بنایی چهارگوش به وسعت 2500  ‏متر مربع می باشد که زیارتگاه ‏دینی ایرانیان بوده است که سکوههای بلند آن نشان از اجرای مراسم دینی مردم این منطقه داشته است .


دیدارگاه درب مهر کرمان 


آتشکده ‏محله ی دو لتخانه از دهش شاد روان پولاد اسفندیار یزدی مقیم بمبنی در سال 1280 ‏خورشیدی بنا شده ‏است و تا امروز دیدارگاه زرتشتیان می باشد و هزینه های آن از کمک زرتشتیان تهیه می شود . آتش اپن آتشکده تا کنون نیز روشن بوده و هرساله در روز یازدهم دی ماه در این محل برگزار می شود که به گهنبار دو لتخانه معروف است . یکی دیگر از آتشکده های مهم و جدید کرمان که تا امروز نیز پابرجا ست و مردم برای روزهای فرخنده ‏به آنجا رفته و شمع و عود روشن می کنند، آتشکده ‏واقع در کوچه ی دبیرستان ایر انشهر است .

در بمهر نو کرمان بلاسیله ی دهشمندان قنات غسانی (یکی از دهات اطراف کرمان) ساخته شده ‏است و آتش ورجاوند در بمهر قنات غسان به دربمهر کنونی منتقل گشت بخشی از هزینه دربمهر نو از دهش موبدزادگان سرور و شیرین، دو خواهر غنات غسانی به نامگانه پدرشان دستور رستم دستور مرزبان بنا گرد ید. چون بنای در بمهر از دهمنی بهدینان قنات غسان بوده ، آتش در بمهر قنات غسان بوسیله ی موبدان آنجا به نام موبد بهرام اسفندیار آریایی، موبد نوشیروان جهانگیر اشیدری، و موبد گشتاسب بهمن پور جهانبخش به دربمهر کنونی منتقل گرد ید .

امروزه این آتشکاه شامل موزه ای است که به ثبت اداره ی میراث فرهنگی استان کرمان رسیده است و آثار و اسناد قدیمی خانواده های کرمانی و حتی نسخه های خطی قدیمی و اشیا یی چون چرخ چاه  ‏، چرخ ریس، سماور برنجی، اتوهای ذغالی و . . . در آنجا وجود دارد.


برگرفته از سایت های :

http://www.anjomanemobedan.com

http://www.ariarman.org