ازیرین – گاه پسین

ازیرین – گاه پسین

گاه اُزیـریـن

(از سه تسو پس از نیمروز تا فروشدن خورشید)

خْشْنَئوتْرَ. اَهورَهِ. مَزداو  اَشِم وُهو  (١)

فْرَوَرانِه.مَزْدَ یَسْنو. زَرَتوشْـتْریش.ویدَئِوُ. اَهورَ. تْـکَئِشوُ

اوزَئی رینائی . اَشَئونِ . اَشَهِ . رَتْوِه  – یَسنائیچه . وَهمائیچه . خْشْنَئوُ ترائیچه . فْرَسَس تَه یِه اِچه 

فْرادَت . ویرائی . دَخیومائیچه. اَشَئونِ . اَشَهِ . رَتْوِه  – یَسنائیچه . وَهمائیچه . خْشْنَئوُ ترائیچه . فْرَسَس تَه یِه اِچه 

اوزَئیرینِم . اَشَوَنِم . اَشَهِ . رَتوم . یَزَمئیده 

سْتـْرِاوش چه. مااُنْـگْـهِم چه . هْـوَرِچَه . رَئوچاو . یَزمئیده 

اَفْرَسَـنْگْـهام چَه . خواتْرِم چَه . یزمئیده 

یا . نَرْش . سادْرَ . دْرِگْـوَتوُ 

اشم . وهو . (١)

Uzirin gāh

(from 3 P.M. to dusk)

 

Xšnaoθra.Ahurahe.MazdåAšemvohu

 

Fravarāne.Mazdayasno.Zaraθuštriš.vidaevo. Ahura-tkaešo 

 

Uzai rināi.ašaone.ašahe.raθve-Yasnāiča. vahmāiča.xšnaoθrā iča.frasasta yaeča 

 

Frādat.virāi.daxyumā iča.ašaone.ašahe.raθve -Yasnāiča.vahmāiča.xšnaoθrā iča.frasasta yaeča

 

Uzairinem.ašavanem.ašahe.ratum.yazamaide

Streuš ča.månghem ča.hvare ča.raočå. yazamaide 

 

Afrasanghām ča.xvātrem.yazamaide 

Yā.narš.sādra.dregvato 

Ašem . vohu . (1)

گاه پسین

(از سه تسو پس از نیمروز تا فروشدن خورشید)

به خشنودی اهورامزدا.

برمی گزینم که مزداپرست زرتشتی باشم و خدایان پنداری را زدوده، تنها به اهورامزدا باور داشته باشم.

به هنگام ازیرین، نماز و نیایشم را از روی اشویی (پاکی درون و برون) به جا می آورم و با خشنودی زندگی را ارج گذاشته آن را جشن می گیرم.

درود  به همه مردم کشور و شهریار نیک و دادگستر و مردم دوستی که در راه  آبادانی کشور تلاش نموده و در راه اشویی پیشگام هستند و خود را برای پرستاری از زندگانی  آماده می گردانند تا به خشنودی برسند.

گرامی می داریم این نماز پس از نیمروز، نماز راستی و درستی را. می ستایم روشناییهای ستارگان و ماه و خورشید را، دانشی را که آرامش و آسایش می آورد  و دادگرانی را که درد و  دروغ را از میان برمی دارند.

——————————————-

بشنوید با صدای موبد کامران جمشیدی 

Ozirin

برگرفته از

http://mobedjamshidi.com

ائیوی سروترم – گاه شبانه

ائیوی سروترم – گاه شبانه

گاه اَئیـوی سـْروتـْرِم

(از فرو رفتن خورشید تا نیم شب)

خْشْنَئوتْرَ. اَهورَه. مَزداو  اَشِم وُهو  (١)

فْرَوَرانِه.مَزْدَ یَسْنو. زَرَتوشْـتْریش.ویدَئِوُ. اَهور-َ تْـکَئِشوُ

اَئیوی سْروترِمائی . اَئیبی گَیائی. اَشَئونِ . اَشَهِ . رَتْوِه  – یَسنائیچه . وَهمائیچه . خْشْنَئوُ ترائیچه . فْرَسَس تَه یِه اِچه 

فرادَت . ویسپام . هوجیائی تِه اِ . زَرَتوشْتْرُ تِه مائیچه. اَشَئونِ . اَشَهِ . رَتْوِه  – یَسنائیچه . وَهمائیچه . خْشْنَئوُ ترائیچه . فْرَسَس تَه یِه اِچه 

اَئیوی سْروتْریمِم . اَشَوَنِم . اَشَهِ . رَتوم . یَزَمئیده 

اَئیبی گائیم . اَشَوَنِم . اَشَهِ . رَتوم . یَزَمئیده 

تْوام . آتْرِم . اَهورَهِ . مَزداو . پوتْرِم . اَشَوَنِم . اَشَهِ . رَتوم . یَزَمئیده 

فْرادَت . ویسپام . هوجیائیتیم . اَشَوَنِم . اَشَهِ . رَتوم . یَزَمئیده.

زَرَتوشْـتْـرِم . اَشَوَنِم . اَشَهِ . رَتوم . یَزَمئیده 

مانْـتْـرِم . سْـپِـنْـتِم . اَشَوَنِم . اَشَهِ . رَتوم . یَزَمئیده 

اشم . وهو . (١)

Aiwi-sruθrem gāh

(from dusk to midnight)

 

Xšnaoθra.Ahurahe.MazdåAšemvohu Fravarāne.Mazdayasno.Zaraθuštriš.vidaevo. Ahura-tkaešo 

Aiwi sruθremāi.aibi gayāi-ašaone.ašahe.raθve – Yasnāiča.vahmāiča.xšnaoθrā iča.frasasta yaeča

Frādat.vispām.hujyāi te e.Zaraθuštro temā iča.ašaone.ašahe.raθve-Yasnāiča. vahmāiča. xšnaoθrā iča.frasasta yaeča 

Aivisruθrimem.ašavanem.ašahe.ratum. yazamaide… Aibigāim. ašavanem. ašahe. ratum. yazamaide 

Tvām.ātrem.Ahurahe.Mazdāw.puθrem. ašavanem.ašahe.ratum.yazamaide

Frādat.vispām.hujyāitim.ašavanem.ašahe. ratum.yazamaide

Zaraθuštrem.ašavanem.ašahe.ratum. yazamaide

Mānθrem.spentem.ašavanem.ašahe.ratum. yazamaideAšem . vohu . (1)

گاه شبانه

(از فرو رفتن خورشید تا نیم شب)

به خشنودی اهورامزدا.

برمی گزینم که مزداپرست زرتشتی باشم و خدایان پنداری را زدوده، تنها به اهورامزدا باور داشته باشم.

به هنگام ائیوی سروترم، ، نماز و نیایشم را از روی اشویی (پاکی درون و برون) به جا می آورم و با خشنودی زندگی را ارج گذاشته آن را جشن می گیرم.

درود  بر  همه نیکان و وهان جهان و پیشوای دینی نیک و پارسا یی که در راه اشویی پیشگام باشند. همه شادمانی های زندگانی برای آنا ن باد تااز زندگی پرستاری کرده و  به خشنودی برسند.

گرامی می داریم این نماز پاک شب، نماز راستی و درستی را . گرامی می داریم شادمانی های زندگی را.

ارج می گذاریم تر، ای آتش، ای پرتو اهورامزداو سپاس داریم همه خوبی های زندگی را. می ستاییم اشو زرتشت و مانتراهای پاک او را.

————————————————

بشنوید با صدای موبد کامران جمشیدی

Aiwi srutrem

برگرفته از 

http://mobedjamshidi.com

آ اَئیریِه ما ایشیوُ

آ اَئیریِه ما ایشیوُ

آ اَئیریِه ما ایشیوُ

آ . اَئیریِه . ما . ایشیوُ . رَفِذرایی .  جَنْتو .

نِرِبیَس چا . نائیری بیَس چا . زَرَتوشْترَهِه .

وَنْگهِ اوش . رَفِذرائی . مَنَنگْهوُ .

یا . دَئِنام . وَئیریم . هَنات . میژْدِم .

اَشَهِیا . یاسا . اَشیم .

یام . ایشیام . اَهوروُ . مَسَتا . مَزدائوُ .

Ā airyemā ishyo

Ā . airyemā . išyo . rafezrāi . jantu .

nerebyas čā . nāiribyas čā . Zaraθuštrahe .

vangheuš . rafezrāi . manangho .

yā . deanām . vairim . hanāt . mijdem .

ašaheyā . yāsā . ašim .

yām . išyām . Ahuro . masatā . Mazdå …

باشد که دوستی و برادری که آرزوی همه ماست، به ما روی آورد

و دلهای بهدینان را شادمان گرداند تا هرکس در پرتو اندیشه نیک و وجدان خود

از پاداش شایسته برخوردار گردد.

پاداشی که مزدا اهورا در پرتو راستی برای هر آرزومندی برنهاده است.

————————————————–

بشنوید با صدای موبد کامران جمشیدی

Airie ma ishyo

برگرفته از

http://mobedjamshidi.com

روزه در دین بهی ، روزهای نبر Nabor

روزه در دین بهی ، روزهای نبر Nabor


Nabor نَـبُـر


در مورد روزه در آیین زرتشت  نیز باید گفته شود که روزه گرفتن و نخوردن آب و غذا بخاطر اینکه باعث سستی بدن و عدم فعالیت مفید و کار روزانه می شود ناپسند می باشد. چون این موارد در آیین زرتشت نکوهیده شده و بی کاری و تن پروری بشدت نهی شده است

و در وندیداد، فرگرد سوم فقره ۳۳ نوشته شده: ‹‹ … آن کس که سیر غذا می خورد، توانایی می یابد که نیایش بکند، کشاورزی کند و فرزندان به وجود آورد. جاندار از خوردن زنده می ماند و از نخوردن می میرد.››

امابرای افراط نکردن در خوردن گوشت حیوانات روزهای :

دوم ،      دوازدهم ،      چهاردهم ،      بیست و یکم   هر ماه زرتشتیان از خوردن گوشت پرهیز می کنند این چهار روز متعلق به چهارامشاسپند وهمن ؛ماه و گوش و رام که از میان چهارپایان هستند می باشد.

در اوستا مفهوم روزه به روزه باطنی نسبت داده می شود و روزه ظاهری وجود ندارد اگرچه امساک و تحت فشار قرار دادن جسم برای تمرکز بیشتر بر اعمال و مناسک دینی عملی ستودنی است.

در آیین زرتشت در ۴ روز مخصوص در هر ماه هر نوع کشتار حیوانات و استفاده کردن از گوشت ممنوع است.

ما زرتشتیان باید در سه بخش معنوی “شنوایی”، “اندیشه” و “حساس” همیشه روزه داشته باشیم یه آن معنا که از طریق این سه حس از نیکی دور نشویم و به “اندیشه و حساس و شنوایی” مان همیشه سرشاز از نیکی باشد. همچنین در اوستا بر روزه بزرگتری تاکید شده است و آن حفظ هفت عضو بدن، مشتمل بر دو چشم، دو دست، دو پا و زبان در تمام طول زندگی از هرگونه آلودگی است و این هفت عضو همیشه باید پاک نگه داشته شوند که از این عمل نیز تحت عنوان روزه یاد می شود.


همچنین ببینید :

ویدئو: موبد رستم شهزادی ، فلسفه روزهای نبر

 در نکوهش روزه داری مسلمانی

—————————————————–

آیین نیکوی «نَبُر»:

 

تندرستی، پاسداری از جانوران سودمند و دوری از خشونت

                  

بوذرجمهر پرخیده

 

 آیین ­ها بازتاب تلاش اندیشه، بینش و کردار انسان برای پیوند او با آفریده ­ها، جهان پیرامون و جامعه انسانی ست. آیین ­ها را باید در دل تاریخ و در دل جامعه­ های انسانی و در روند پویایی و بالندگی فرهنگی انسان بازشناسی کرد. آن چه آیین ­های گوناگون را از یكدیگر جدا می ­سازد، ویژگی ­های طبیعی خاستگاه آن و ویژگی ­های فرهنگ مردم پیرو آن است و آن چه آیین ­ها را به یكدیگر نزدیك ساخته، همانا چکیده نور اهورایی در جان و روان انسان ­هاست.

هیچ رفتار، کردار و آیینی میان مردم یک سرزمین نمی روید و نمی بالد، مگر در خور و شایسته آن باشند. و هیچ باوری نمی پاید مگر استوار باشد بر خرد و دانایی آن مردم.

از دیر باز در سرزمین ایران؛ آسمان، خورشید، ماه، ستارگان، باد، آب، خاک و آتش ، هنجار بخش و نیرو آفرین در باورها و آیین ها مردم جای دارند. هر یك به تنهایی و نیز گاه همه با هم جایگاهی ویژه یافته اند. ایران سرزمین زندگی، تازگی و آیین های نو و کهنه نشدنی است. نیایش ایرانی کاشت است، چرا که هر که گندم می کارد راستی می افشاند. نیاش ایرانی پاسداری از زیستگاه خویش است، چرا که پیرو پاکی است. نیایش ایرانی نگهداری و نگهبانی از جانوران سودمند و زاینده است، چرا که «گاو» و «گوسپند»(به معنای تمامی جانوران سودرسان: «گو»؛ همان گاو و سپند به معنای مقدس) را نماد زایایی و بی آزاری می شناسد. و مجموعه این فرهنگ ­ها و آیین ­ها را زرتشتیان از دیرباز تا کنون به زیبایی پاسداری کرده اند و امروز به جهانیان ارزانی داشته ­اند. و امروز جهانیان در شگفت ­اند که آیین های ایرانیان چه انسانی و چه اهورایی­ست.

یکی از این آیین ­ها پرهیز از خوردن گوشت است، در چهار روز از ماه، که آن را «نَبُر»(به معنی نبریدن سر جانداران و نکشتن آن­ها) گویند. زرتشتيان در هر ماه سي روزه خود ، چهار روز ويژه دارند به نام هاي: «وهمن»(فرشته نگهبان جانداران سودمند بر روی زمین)، «ماه»، «گوش» و «رام»( همکاران وهمن) كه از خوردن هرگونه غذاي گوشت ­دار پرهيز مي كنند.

از این رو که؛

نخست: تندرستی روان و جان انسان در این است که کمتر گوشت بخورد

دوم اینکه: جانوران سودمند کمتر کشتار شوند، هم از این رو که خوی انسانی از کشتار دور شود و روح صلح ­خواهی در انسان بالنده شود و هم اینکه نسل این حیوانات باقی بماند.

و سوم: همبستگی و همازوری در انجام کردارهای نیک میان مردم گسترش یابد.

امروز هم زرتشتیان ــ به مانند گذشته ــ به آیین «نَبُر» باورمندند و حتا کودکان زرتشتی، به همراه خانواده خود، آن را انجام می دهند. بزرگان همه خانواده های زرتشتی فلسفه و ریشه های این آیین را می ­شناسند و به کوچکترها می ­آموزند که چگونه اندیشه و فلسفه «نَبُر» را به کردار درآورند. 

نماز در دین زرتشتی

 نماز


همچنین ببینید : دانستن چند نکته برای نماز زرتشتی، شایسته است

نماز زرتشتی

در آيين زرتشتی نماز عملی اجباری و اعتياد گونه نيست که بصورت برده وار و ترس از آدمی ظالم خوانده شود و يا تجارتی سود رسان نيست تا کسی برای رسيدن به ثروت و بهره لازم آنرا بجا آورد نماز در دين زرتشت خود شناسی است و در نماز بايد انديشه پالايش شود بر طبق اعتقادات دين زرتشت هر يک از موجودات ذره ای از اهورا مزدا را در خود دارند و اين فروهر در وجود من شما و ديگران است برای همين است که اين آيين تنها آيينی است که قربانی نمودن برای خدا در آن منع شده است حتی گياهان و جمادات هم از اين فروهر بی بهره نمی باشند. به همين خاطر است که آشو زرتشت در بخشی از نيايش خود می فرمايند :((با فروتنی کامل پيش از همه چيز خواستارم که بهره ای از خرد مقدس خود را به من عطا فرمايی تا به همراهی درستی کردار و ضمير پاک بتوانم خوشبختی روان آفرينش را(همه جهانيان) فراهم سازم)).

 

امروزه نماز پنجگانه را معمولاً موبدان می‌گزارند و بیشتر زرتشتیان به خواندن دعاهای صبحگاه و شامگاه اکتفا می‌کنند.

 

آمادگی برای نماز

پیش از نماز گزاردن، باید کارهای زیر را انجام داد:

         پاکی تن در هنگام آغاز نماز

         پوشیدن سِدره و کُشتی

         پاک بودن لباس از آلایش

         شستن دست و رو

         رو نمودن به قبله

 

 

گاه‌ها و هنگام نماز

زرتشتیان هر روز در ۵ گاه اهورامزدا را نماز می‌گزارند و هنگام این نمازها دارای محدودیت زمانی است.

 

گاه مدت زمانی
از تا
هاوَن طلوع خورشید نیمروز
رَپتوَن نیمروز ساعت ۳ بعد از ظهر
اُوزیرَن ساعت ۳ بعد از ظهر غروب خورشید
اَئیوی‌سَروترم (سروثَرم) غروب خورشید نیمه شب
اُشَهِین (اوشَهی ناای-اشمن) نیمه شب طلوع خورشید

 

قبله

قبله زرتشتیان نور و روشنایی است. آنان می‌توانند در روزها به سوی خورشید و شب‌ها در برابر نور ماه، آتش، شمع یا چراغ روشن نماز بخوانند. زرتشتیان تنها در آتشکده رو به آتش نماز می‌گزارند و حتی کسانی که در همسایگی یک آتشکده هستند نیز رو به آن نیایش نمی‌کنند. آتش در مزدیسنا نماد «اشه» است. آتش موجود در آتشکده به عنوان درفش مزدیسنا و نماد هویت دینی–فرهنگی زرتشتیان به شمار می‌رود. زرتشتیان معتقدند نمی‎توان برای خدا حدود و جهاتی قایل شد، و به دستور زرتشت نور را به عنوان نمادی از فروغمندی اهورامزدا نماز می‌گزارند.

 

چگونگی نماز

نماز زرتشتی به زبان اوستایی است و با چنین جملاتی آغاز می‌شود:

«          به نام خداوند بخشنده مهربان

خشنود گردانم، اهورامزدا! باور دارم دین مزداپرستی را كه آوردهٔ زرتشت است. پيرو آموزشهای اهورایی هستم كه از دیو (دروغ) و دوگانه‌پرستی به دور است. »

پس از این زمزمه‌ها، نماز ویژه هز گاه خوانده می‌شود که دوبخشی است. در بخش نخست فرشته مربوط به آن گاه، و در بخش دوم همتای دنیایی او ستایش می‌شود. این دو بخش بر اساس داشتن دو جنبه «مُلکی» و «ملکوتی» هر چیزی است که هردو باید پاک و منطبق بر هم باشند.

 

متن کامل نماز‌های پنج گانه زرتشتی

 

ستایش‌هایی که به زبان اوستا است باید با آواز بلند و قسمت‌های پازند را باید به زمزمه خواند. ستایش با منشن فقط به هنگام نام بردن در تندرستی یا مواقع دیگری که…

 

در فرهنگ زرتشتیان جشن به معنای ستایش و نیایش خداوند است. نمـاز رسمی‌ترین راه ارتباط فرد و یکی از راههای سپاسگذاری از بخششهای بی‌کران خداوندی است که درآئین زرتـشتـی مورد توجه بوده و هر زرتشتـی روزانـه پنـج بار(گاه) به نیایش اهورامزدا می‌پردازد و ضمن سپـاس و ستـایش اهورا مزدا بر آفریده‌های نیک خداوندی نیز درود می‌فرستد.

 

نام پنج گاه نیایش (نماز روزانه) و زمان هر کدام بدین گونه است:

 

1- گاه‌هاون : از برآمدن آفتاب تا نیمروز

2-  گاه رپیتون : از نیمروز تا سه ساعت از نیم روز گذشته

3- گاه ازیرن : سه ساعت از نیمروز گذشته تا رفتن آفتاب

4- گاه ائیوسروترم : از آغاز تاریکی شب تا پیش از سپیده دم

5- گاه اوشهن : از سپیده دم تا برآمدن آفتاب

 

لازم به توضیح است که نماز پنج گانه در دیانت زرشتی بیش از ۳۷۴۶ سال دینی زرتشتی قدمت دارد و از هیچ دین دیگری گرفته نشده است.

 

نماز و نیایش در آیین زرتشتی به سه طریق خوانده می‌شود:

 

خوانـدن با صدای بلنـد

خواندن به صورت زمزمه یا واج

خواندن با منشن یا اندیشه بدون اینکه زمزمه ای شنیده شود

 

ستایش‌هایی که به زبان اوستا است باید با آواز بلند و قسمت‌های پازند را باید به زمزمه خواند. ستایش با منشن فقط به هنگام نام بردن در تندرستی یا مواقع دیگری که خواندن نیایش واجب نیست صورت میگیرد. نمازها و نیایـش‌ها را می‌توان به صورت ایستاده و یا نشسته خواند، اما توصیه شده خواندن سروش باج و کشتی به صورت ایستاده انجام شود.

 

نماز گروهی

خواندن نماز و نیایش به شکل گروهی یا همازور شدن در ستایش بر سه گونه می‌باشد:

موبـد قسمتی از اوستا را خوانده و دیگران آن را تکرار می‌کنند.

گروهی یک قسمت از اوستا و یا نیایش را با هم با صدای بلند می‌خوانند.

ضمن خواندن اوستا توسط چند موبد، دیگران بی صدا با حالت واج گوش داده و آن را زمزمه می‌کنند.

نیایش‌های گروهی معمولا به هنگام حضور دسته جمعی بهدینان در زیارتگاه‌ها و همچنین آتشکده و مراسم گهنبار و… انجام می‌شود.

 

متن کامل نمازهای زرتشتیان

هر نماز با این زمزمه آغاز می‌شود.

«باور دارم به دین مزدا پرستی که آورده زرتشت است. پیرو آموزشهای اهورایی هستم که از دیو (دروغ) و دوگانه پرستی به دور است. من یکتاپرست زرتشتی ام و تنها اهورا مزدا را در خور ستایش می‌بینم.

 

نماز گاه‌ هاون:  ( به طور کامل در بخش نیایش ها ببینید و بشنوید )

 از برآمدن خورشید تا نیمروز

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم فرشته پاسبان بامداد پاک و سازنده را (هاون)

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم آن سرور دهکده (ویس) را که پاک و دادگستر و سازنده است.

من همآره و در همه حال اهورا مزدا، پروردگار یکتا را می‌ستایم.

 

نماز گاه رپتون:  ( به طور کامل در بخش نیایش ها ببینید و بشنوید )

 از نیمروز تا پسین

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم فرشته پاسبان نیمروز را (رپتون)

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم آن سرور شهر (زنتو) را که پاک و دادگستر و سازنده است.

من همآره و در همه حال اهورا مزدا، پروردگار یکتا را می‌ستایم.

 

نماز گاه ازیرن:  ( به طور کامل در بخش نیایش ها ببینید و بشنوید )

 پسین تا فرورفتن خورشید

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم فرشته پاسبان پسین پاک را (ازیرن)

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم آن سرور کشور (دخیو) را که پاک و دادگستر و سازنده است.

من همآره و در همه حال اهورا مزدا، پروردگار یکتا را می‌ستایم.

 

نماز گاه سروثرم:  ( به طور کامل در بخش نیایش ها ببینید و بشنوید )

 فرورفتن خورشید تا نیمه شب

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم فرشته پاسبان شب (ایوی سروثرم) پاک را.

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم همه ی رهروان راه اشویی زرتشت را و سرور اشوان را.

من همآره و در همه حال اهورا مزدا، پروردگار یکتا را می‌ستایم.

 

نماز گاه اشهین:  ( به طور کامل در بخش نیایش ها ببینید و بشنوید )

 از نیمه شب تا برآمدن آفتاب

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم فرشته پاسبان پگاه (اوشهی ناای) پاک را.

من می‌ستایم و ارج می‌گذارم و خشنود می‌کنم آن سرور خانه (نمانا) که پاک و دادگستر و سازنده است.

من همآره و در همه حال اهورا مزدا، پروردگار یکتا را می‌ستایم.

 

پس از خواندن نماز گاه بایسته، زرتشتیان نماز سروش باج، نیرنگ کشتی، ستایش خدا، تندرستی و برساد را می‌خوانند. به جز سروش باج بیشتر اوستاهای نام برده شده پازند است و پس از ساسانیان نوشته شده است.

گوشه ای از سروش باج که هر زرتشتی بایسته است که آن را به خوبی بداند همان نیایشهای اشم وهو و یتا اهو هستند.

 

پاره ای از نماز ستایش خدا که پس از نماز هر گاه باید خوانده شود:

ای اهورا مزدا به یاری من آی من پرستنده  اهورامزدا هستم. من پرستنده خرد نیک و پیرو زرتشت هستم. من خود را  پیرو راستی و پشتیبان استوار در این دین می‌دانم و پیمان می‌گذارم که همه توان خود را در راه اندیشه نیک و گفتار نیک و کردار نیک به کار برم. من به دین والای مزداپرستی که دورکننده جنگ، ناهماهنگی، دشمنی و استوار کننده هماهنگی و آشتی  و دوستی است باور دارم.

همانگونه که خداوند راستی و دادگستر است، رهبر دنیایی نیز باید به خاطر راستی و داگستری اش برگزیده شود.

هنگامیکه پیروان دروغ  مرا با خشم و نفرت تهدید می‌کنند، تنها تو ای اهورا مزدا و نیروی اهورایی که تو با اندیشه و منش نیک به من داده ای و کردار نیک که با راستی و داد که قانون همیشگی توست، مرا نجات می‌دهد.

ای اهورا مزدا مرا یاری کن.

آن تیزرو، توان بدنی و روانی را که در آفرینش تو برای پیروزی بر بدی‌ها ارزانی می‌دارد، تندرستی و شادمانی زندگی را به ما ارمغان می‌آورد، در زمان بی کران، و در زمانی که برابر با قانون دگرگون ناپذیر تو پایدار می‌ماند به من ارزانی دار……

 

نیایش ها

نیایش ها در دین بهی

  

اشم وهو

یتا اهو

گاتاها- چند بند نمونه

نماز های پنج گانه —————————————–

هاون – گاه بامدادی

رپیتوین- گاه نیمروزی

ازیرین – گاه پسین

ائیوی سروترم – گاه شبانه

اوشهین – پگاه

————————————————————–

کم نا مزدا

اهمائی رئشچه

اوستای کشتی

آ اَئیریِه ما ایشیوُ

نیایش تندرستی

نیایش آتش (کوتاه)

نیایش چهار سوی (گیتی)

نیایش زندگی

نیایش نمونه ۱

نیایش نمونه ۲

××  این بخش به طور کامل توسط موبد کامران جمشیدی تهیه شده استو از وب سایت شخصی ایشان برداشت شده است  ××

————————————————————————————————————–

××  نیایش های زیر از سایت شخصی موبد کورش نیکنام برگرفته شده اند  ××

اوستای سروش واژ

اوستای برساد

اوستای خورشید نیایش

اوستای اردیبهشت یشت با نوای تار

سرود مهر نیایش

اوستای سروش یشت شب

اندرزنامه و اوستای گواه گیری

اوستای یادبود در گذشتگان