برچسب: جایگاه حيوانات در فرهنگ زرتشتی ایرانیگوشه ای از نگاه دین زرتشتی به دیگر جانداران

جایگاه حيوانات در  فرهنگ زرتشتی ایرانی
گوشه ای از نگاه دین زرتشتی به دیگر جانداران

ایرانیان درمیان کشورهای مختلف، از پیشگامان و بنیان گذاران قانون‌ها ودستورهای مربوط به حقوق حیوانات و حتی گیاهان بوده‌اند
برخلاف آن چه كه تاریخ نگاراران، نظریه پردازان و فرهنگ سازان غربی در ترویج آن می كوشند، ایرانیان سده ها زودتر از آن‌ها در قانون‌ها و دستورهای مربوط به رعایت حقوق حیوانات و محیط زیست آن ها توجه کرده اند. دستورهایی كه خوشبختانه بسیاری از آن ها تا به امروز به صورت نوشته باقی مانده و به ما رسیده است. ویژگی مهم این قوانـیـن و دستورات هم این بود كه از جانب مردم  با جدیت و به بهترین شكل رعایت می شدند
 کشور  ما ایران دارای تاریخ و تمدن کهنی است با بیش از 7۰۰۰ سال سابقه. که طی تمامی این دوران سگ، این حیوان وفادار رابطه ای بس نزدیک با تاریخ، فرهنگ و زندگی روزمره مردم ساکن این سرزمین داشته است. در ایران باستان سگها از نقشی اساسی و مثبت در زندگی روزمره ایرانیان برخوردار بوده است. در همین ایام است که ما می بینیم ایرانیان اولین ملت و  کشور بوده اند که سده ها قبل از غربی ها، سگهای خود را بر اساس وظیفه و  نوع آنها طبقه بندی کرده اند: سگهای گله، سگهای شکاری، سگهای خانگی و سگهای  نگهبان
 چهارپایان و جانداران سودمند را خوب نگاه دارید و کار بی اندازه به انها نفریمایید و آنان را از گرسنگی و تشنگی و گرما و سرما نگاه دارید و بر آنان ستم روا مدارید
در «فروردین یشت» روان جانوران زمینی و دریایی ستوده شده است.در «بهرام یشت» بند پانزدهم میگوید
 مهر توانا به جایی مینگرد که در انجا ستوران ارام گیرند و زیاد گردند
 در کیش زرتشتی قربانی حیوانات روا نیست و در اوستا قربانی حیوانات را گناهی بزرگ شمرده و آن را به دروغ پرستان و دیوان نسبت داده است
 بنا بر سنت دیرین و پیروی از اصل نیک اندیشی و بی آزاری و پاس داشتن حال چهارپایان زرتشتیان ماهی چهار روز ازکشتن دام و خوردن گوشت خود داری کرده و آن را به نام روز نبر یا «پرهیز از گوشت خواری» مینامند
 می‌ستایم خداوند جان و خرد، فروغ مند پرشكوه را… نیک اندیشی (بهمن) را؛… گله ورمه و كشتزار گندم  و دانه‌های سودبخش  را… این چنین می ستاییم… روان‌های چهارپایان را كه مایه زندگی ما هستند؛ كه ما برای آن‌هاییم وآن‌ها برای مایند… روان‌های جانوران سودمند دشتی را می‌ستاییم… آب‌های روان و مرغ پّران را می‌ستاییم … همه جانوران آبی و زمینی و پرنده و رونده و چرنده را می ستاییم… خواستار ستایشم روان جانوران آبزی، جانوران زمینی، پرندگان، جانوران دشتی و چرندگان را.
گردآوری: آرمین
https://telegram.me/Dine_Behi

—————————————–

همچنین ببینید

جایگاه حيوانات در  فرهنگ زرتشتی ایرانی
گوشه ای از نگاه دین زرتشتی به دیگر جانداران

ایرانیان درمیان کشورهای مختلف، از پیشگامان و بنیان گذاران قانون‌ها ودستورهای مربوط به حقوق حیوانات و حتی گیاهان بوده‌اند
برخلاف آن چه كه تاریخ نگاراران، نظریه پردازان و فرهنگ سازان غربی در ترویج آن می كوشند، ایرانیان سده ها زودتر از آن‌ها در قانون‌ها و دستورهای مربوط به رعایت حقوق حیوانات و محیط زیست آن ها توجه کرده اند. دستورهایی كه خوشبختانه بسیاری از آن ها تا به امروز به صورت نوشته باقی مانده و به ما رسیده است. ویژگی مهم این قوانـیـن و دستورات هم این بود كه از جانب مردم  با جدیت و به بهترین شكل رعایت می شدند
 کشور  ما ایران دارای تاریخ و تمدن کهنی است با بیش از 7۰۰۰ سال سابقه. که طی تمامی این دوران سگ، این حیوان وفادار رابطه ای بس نزدیک با تاریخ، فرهنگ و زندگی روزمره مردم ساکن این سرزمین داشته است. در ایران باستان سگها از نقشی اساسی و مثبت در زندگی روزمره ایرانیان برخوردار بوده است. در همین ایام است که ما می بینیم ایرانیان اولین ملت و  کشور بوده اند که سده ها قبل از غربی ها، سگهای خود را بر اساس وظیفه و  نوع آنها طبقه بندی کرده اند: سگهای گله، سگهای شکاری، سگهای خانگی و سگهای  نگهبان
 چهارپایان و جانداران سودمند را خوب نگاه دارید و کار بی اندازه به انها نفریمایید و آنان را از گرسنگی و تشنگی و گرما و سرما نگاه دارید و بر آنان ستم روا مدارید
در «فروردین یشت» روان جانوران زمینی و دریایی ستوده شده است.در «بهرام یشت» بند پانزدهم میگوید
 مهر توانا به جایی مینگرد که در انجا ستوران ارام گیرند و زیاد گردند
 در کیش زرتشتی قربانی حیوانات روا نیست و در اوستا قربانی حیوانات را گناهی بزرگ شمرده و آن را به دروغ پرستان و دیوان نسبت داده است
 بنا بر سنت دیرین و پیروی از اصل نیک اندیشی و بی آزاری و پاس داشتن حال چهارپایان زرتشتیان ماهی چهار روز ازکشتن دام و خوردن گوشت خود داری کرده و آن را به نام روز نبر یا «پرهیز از گوشت خواری» مینامند
 می‌ستایم خداوند جان و خرد، فروغ مند پرشكوه را… نیک اندیشی (بهمن) را؛… گله ورمه و كشتزار گندم  و دانه‌های سودبخش  را… این چنین می ستاییم… روان‌های چهارپایان را كه مایه زندگی ما هستند؛ كه ما برای آن‌هاییم وآن‌ها برای مایند… روان‌های جانوران سودمند دشتی را می‌ستاییم… آب‌های روان و مرغ پّران را می‌ستاییم … همه جانوران آبی و زمینی و پرنده و رونده و چرنده را می ستاییم… خواستار ستایشم روان جانوران آبزی، جانوران زمینی، پرندگان، جانوران دشتی و چرندگان را.
گردآوری: آرمین
https://telegram.me/Dine_Behi

—————————————–

همچنین ببینید