نوشتار و پژوهشی ارزشمند از کدبان رضا آقازاده، کارشناس ارشد فرهنگ و زبان های باستانی
نگاه ایرانی به تحدید حدود و مرزهای ایران و نگاهی به نامواژه های پارس، ایران، سرزمینهای ایرانی، ایرانشهر
بخش پایانی این پژوهش را با هم بخوانیم :
سرزمینی که سُم اسبان دشمن از چهارسو بارها کتابها و اسَناد میهنی آن را به نابودی کشانده نامهای پادشاهانی چون کوروش و کمبوجیه را اکنون به واسطه کتیبه سنگی بیستونش میدانیم، تا آنجا که دانشمندی محقق چون ابوریحان نیز این نامها را به گونه معربَّ “قورس و قمبوزس” از روی منابع غربی نقل میکند(آثارالباقیه،ص 152)، درباره کاربرد واژه آریان در زبان اشکانی برخی مرددند چون سندی دیگر نداریم،… درین هیاهو است که منابع یونانی، توراتی را برای آغاز تاریخمان میپذیرند ولی به پیوستگیِ تاریخی که خود در آنیم، به بودنِ خود، به ماندن خود، به کتابهایی که دانشمندان و تاریخنگاران ما نگاشته اند، به سلسله پیوسته دانش باور ندارند. این قدر با خود بیگانه رفتار نکنیم همه این زمینها در سرزمینهای ایرانی واقع شده و نام همه این زمینها ایران است. درست مانند اکنون که کرد و لر و بلوچ و… و ایرانی هستند؛ میتوانیم امروز را به درستی در دیروز تصویر کنیم.