پیوند و پیمان
پیوند میان زن و مرد، آیینی است سپنتایی و اهورایی، پیوند دو تن و دو روان از برای زندگی بخشیدن و پایدار ساختن آفرینش که نیروهای هستی‌بخش و هستی‌بان اهورایی و هم کشش و مهر و پیوند و پیمان آن را پشتیبانی و پاسداری می نمایند.
پیمان بستن و پیمان‌داری یکی از ارج‌مندترین ویژگی‌های فرهنگی ما زرتشتیان بوده که امری وجدانی و انسانی است و میوه‌ی آن هم نیکی و شادی و خشنودی است و پیمان‌شکنی هم گناهی است بزرگ. فردوسی، سخنسرای نامی ما از زبان فرهنگ نیاکانمان سروده است:
ز پیمان نگردند ایرانیان وزین در کنون نیست بیم زیان
به رسم کیان نیز پیمان گرفت وفا در دل و مهر در جان گرفت
حلقه و انگشتری نامزدی و اروسی هم که در دست یکدیگر می‌کنیم به نشانه‌ی همین پیمان بستن است.
از دیگر ویژگی‌های فرهنگ زرتشتی-ایرانی-انسانی آزادیِ بنیادینِ انسان در گزینش، بر پایه‌ی خرد و نیک‌بینی و نیک‌فهمی است و از همین رو خویشکاری او در برابر هر گزینش است که او را پیمان‌دار و پاسخگوی گزینش خود می‌سازد و این در مورد گزینش همسر و همبر و همراه زندگی نیز رواست.
از سوی دیگر می‌دانیم که خانواده سنگ بنای جامعه است و از آنجا که همه‌ی ما خواهان یک جامعه‌ی سالم، پر مهر و پیشرو هستیم پس هر یک از ما، چه تک‌تک و چه با هم در کنار یکدیگر باید دارای آن ویژگی‌هایی باشیم که برای آفریدن و به پیش‌بردن چنین جامعه‌ای نیاز می‌باشد.
از زبان اشو زرتشت نیز بشنویم که چه پند و اندرزی برای نواروسان و تازه دامادان دارد:
)زرتشت می گوید:) ای پوروچیستا، ای جوانترین دختر زرتشت
مزدا اهورا آن کس را که به اندیشه نیک و به پاکی و راستی پایبند است
به همسری به تو می دهد
پس با خرد خود همپرسی کن و با پارسایی و دانش نیک رفتار کن.
)پوروچیستا پاسخ می دهد: (
بی گمان من او را، که برای حانواده، پدر و خویشان گرامی می باشد
برخواهم گزید و دوست خواهم داشت.
باشد که روشنایی اندیشه نیک به من برسد
و زنی پارسا و پاکدامن در میان پاکان باشم
)زرتشت: (
این سخنان را به شما می گویم ای نواروسان و ای تازه دامادان
پندم را با اندیشه بشنوید و به یاد بسپرید و با نیروی یابش خود دریابید و به کار بندید.
پیوسته زندگی با اندیشه نیک کنید،
و هر یک از شما در راستی از دیگری پیشی گیرد
تا از زندگی و خانمان خوب برخوردار گردید.
ای مردان و ای زنان، این بدرستی بدانید که در این جهان دروغ فریبنده است.
از آن بگسلید و آن را مگسترانید، و این بدانید که
آن خوشی که از تباهی و تیرگی راستی به دست آید مایه اندوه است
و دروغ منشانی که راستی را تباه می سازند
زندگی مینوی خویش را نابود می کنند.
هنگامی که به آیین آزادگی و برابری پایبند باشید
و در زندگی زناشویی خود، چه در تنگی و چه در فراخی
با هم بجوشید و به هم مهربان باشید،
از بهترین پاداش برخوردار خواهید بود.
اما اگر اندیشه دروغ بر شما چیره گردد
و آیین آزادگی و راستی را رها کنید
با پیامد آه و افسوس روبرو خواهید گشت.