پندنامه (اندرزنامه) آذرباد مهر اسپندان
ماراسپندان یا مهر اسپندان نام موبد موبدان در دوره شاهنشاهی شاپور دوم ساسانی است كه به فرزند كم سن خود چنین پند میدهد . پس تو ای پور ایرانی از این پس برای فرزند خود چنین كن كه نیاكان ات چنین كردند:
این پیداست كه آذرباد را فرزند تنی زاد نبود و از آن پس ابستان به یزدان كرد ، دیر نه آمد كه آذرباد را فرزندی بود ، پس از برای درست خیمی زردشت سپنتمان او را زردشت نام نهاد و گفت كه بر خیز پسر من تا تو را فرهنگ بر آموزم :پسر من كرفه اندیش باشد نه گناه اندیش ، چه مردم تا جاویدان زنده نیستند ، چه چیز از مینو بایسته تر است ؟
شما میتوانید این اندرز نامه را با فرمت پی دی اف از همین بخش دریافت کنید 
دانلود و یا در این پیوند دانلود
همچنین ببینید پندنامه سی روزه آدرباد مهراسپندان
پندنامه آدرباد ماراسپند موبد موبدان زمان ساسانیان (شاپور دوم ساسانی)
1- ای پسر من نیکوکار باش نه بدکار زیرا زندگانی انسان جاودان نیست و هیچ چیز از کردار نیک لازم تر نمی باشد.
2- آنچه را گذشته است فراموش کن و به آنچه نرسیده رنج و اندوه مبر.
3- به سرپرست (رئیس) و سردار خود گستاخ مباش و در خدمت استوار بایست ، آنچه بر خود نیک ندانی به دیگرام نیک مشمار. با سرپرستان (روسا) و دوستان به یگانگی رفتار کن.
4- خود را به بندگی کسی مسپار.
5- هرکس با تو کینه ورزد و خشم گیرد از او کناره جو.
6- همیشه و هر جا امید (توکل) به خدا داشته باش و دوستی با کسی کن که به تو بیشتر سود رساند.
7- به فرمان یزدان و امشاسپندان رفتار و کوشش نما.
8- هر چه شنوی به عجله و بیهوده مگوی.
9- زن و فرزند خود را از تحصیل علم باز مدار تا غم و اندوه به تو نرسد و پشیمان نشوی.
10- بیهوده مخند.
11- قبل از جواب دادن تفکر کن.
12- هیچکس را تمسخر مکن.
13- با مرد بدکار همراز مشو.
14- با مرد خشمگین همراه مشو.
15- با فرومایه مشورت مکن.
16- با مست هم خوراک مشو.
17- از پست فطرت و بد اصل قرض مگیر و مده زیرا بهره (نزول) زیاد باید داد و همواره به در خانه تو بایستند و کسان بگمارند و این برای تو زیان بزرگی خواهد بود.
18- مرد بد چشم را به معاونت خود قبول مکن.
19- به مرد حسود مال خود نشان مده.
20- از پادشاهان فرمان ناحق مخواه.
21- از مرد سخن چین و دروغگو سخن مشنو.
22- در مجازات مردم کینه مورز.
23- در گذرگاه های همگانی مجادله مکن.
24- با مرد بسیار دارا هم خوراک مشو.
25- رادمرد را مزن.
26- برای جاه و مقام مجادله مکن.
27- با مرد پاک نظر، کارآگاه، هوشیار و نیکخو مشورت و دوستی کن.
28- در جنگ اگر مسئولیتی مهم بر عهده توست بسیار بترس.
29- از مرد قوی و دارا و کینه ورز دور باش.
30- با مرد ادیب دشمن مباش.
31- با مرد نادان راز خود مگوی.
32- حضور دانشمندان را گرامی دار و از ایشان پرسش کن و پاسخ بشنو.
33- به هیچکس دروغ مگوی.
34- از بی شرم مال مگیر.
35- به نزد بدکار چیزی گرو مگذار.
36- نه به راست و نه به دروغ هرگز سوگند مخور.
37- چون خواهی اروسی (زناشویی) کنی اول مال فراهم کن.
38- خود را برای خود زن انتخاب کن.
39- تا توانی مردم را به زبان میازار.
40- اگر در پی مال و دارایی هستی اول خانه (زمین) و آب بخر زیرا اگر بازدهی ندهد اصل آن باقی است.
41- به زیان و دشمنی کسی خرسند و دلخوش مشو.
42- تا حدی که می توانی از مال خود داد و دهش نما.
43- کسی را فریب مده تا دردمند نشوی.
44- پیشوای نیک را گرامی دار و سخنش را بپذیر.
45- جز از خویشان و دوستان چیزی از کسی وام مگیر.
46- دختر شرمگین را دوست بدار و او را به مرد هوشیار و دانایی به همسری بده زیرا مرد دانا و هوشیار مانند زمین نیکی است که چون تخم در آن بکارند حاصل نیک و فراوان از آن به عمل آید.
47- سخن را آشکار بیان کن.
48- بدون اندیشه سخن مگوی.
49- برخلاف قانون به کسی وام مده.
50- با زن فرزانه و شرمگین اروسی (زناشویی) کن و او را دوست بدار.
51- مردی را به دامادی خود برگزین که نیکخو و درست و دانا باشد ، اگر بسیار تهیدست است بسیار بد نیست ، مال و دارایی از یزدان برسد.
52- مرد تهیدست و بینوا را تمسخر مکن شاید تو نیز بینوا شوی.
53- اگر تو را فرزندی باشد به مدرسه بفرست و به تحصیل علوم بگمار زیرا علم و دانش چشم روشن است.
54- سخن به موقع بگو ، زیرا بسیار خاموشی بهتر از سخنگویی و بسا سخنگویی بهتر از خاموشی است.
55- مرد راستگو را پیغام بفرست.
56- فرومایه را اعتنا مکن و شخص محترم را در پایه اش پاداش رسان.
57- خوش سخن باش.
58- شیرین گفتار باش.
59- منش خود را نیک بدار.
60- از نیک کرداری خود غره مشو و رجز مخوان.
61- به سرپرستان (روسا) نیک و پادشاهان نیک کردار، خیانت مکن.
62- از مرد بزرگ و نیک سخن بپرس.
63- با دزدان داد و ستد مکن و آنها را گرفتار نما.
64- از دوزخ یادآور و کسان را به انصاف مجازات کن.
65- از هر کس و هر چیز مطمئن مباش.
66- فرمان خوب بده تا بهره خوب یابی.
67- بیگناه باش تا بیم نداشته باشی.
68- سپاس دار باش تا لایق نیکی باشی.
69- با مردم یگانه باش تا محترم و مشهور شوی.
70- راستگو باش تا استقامت داشته باشی.
71- متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی.
72- دوست بسیار داشته باش تا معروف باشی.
73- معروف باش تا زندگی به نیکی گذرانی.
74- دوستدار دین باش تا پاک و راست گردی.
75- مطابق وجدان خود رفتار کن که بهشتی شوی.
76- بخشنده و جوانمرد باش تا آسمانی باشی.
77- زن و همسر دیگران را فریب مده که روانت گناهکار نگردد.
78- با مرد قدر نشناس و نا سپاس همنشینی (معاشرت) مکن.
79- روح خود را به خشم و کین آلوده مساز.
80- در هر کار و گفتار تواضع و ادب را فراموش مکن.
81- هرگز ترشرو بدخو مباش.
82- در انجمن نزد مرد نادان منشین که تو را نادان ندانند.
83- در انجمن (مجلس) در بالای انجمن منشین تا از آنجا تو را بلند نکنند و به جای پایین تر ننشانند.
84- به مال و دارایی کسی چشم مینداز زیرا مال و خوشی جهان مانند مرغی است که از این درخت به آن درخت بنشیند و به هیچ شاخه ای نماند.
85- نسبت به پدر و مادر خود فرمانبردار باش زیرا مرد تا پدر و مادرش زنده اند مانند شیری است که آسوده در بیشه خوابیده و از هیچکس بیم ندارد اما آنکه پدر و مادر ندارد مانند بیوه زنی است که هرچه از او به زور بگیرند و هیچ نتوانند نمود و همه کس به نظر حقارت به او بنگرد.
86- دختر خود را به شوهر هوشیار و دانا ده.
87- اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی کسی را دشنام مده.
88- تند و عصبانی مباش زیرا مرد عصبانی چون آتش است که در بیشه برافروزد و تر و خشک با هم بسوزد.
89- با مردی که پدر و مادر ازو ناخشنودند همکار مباش تا گناهکار نباشی.
90- برای شرم و ننگ مرتکب گناه مشو.
91- دورو و سخن چین مباش.
92- در انجمن نزدیک دروغگو منشین.
93- چالاک باش تا هوشیار باشی.
94- سحر خیز باش تا کار خود را به نیکی به انجام رسانی.
95- دشمن کهنه را دوست نو مساز زیرا دشمن کهنه مانند مار سیاه است که بعد از سد سال انتفام را فراموش نکنند.
96- دوست کهنه را گرامی دار و در دوستی او استوار باش.
97- یزدان را ستایش کن و دل را شاد ساز تا یزدان نیکی تو را بیفزاید.
98- حکمرانان نیک را نفرین مکن زیرا آنها پاسبان مردم هستند.
99- ای پسر من بشنو تو را می گویم که بهترین بخششها تعلیم و تربیت مردم است زیرا مال و دارایی ناپایدار است و چهارپایان بمیرند ولی دانش و تربیت باقی ماند.
100- در حفظ دین بکوش زیرا خوشبختی مینوی از آن برسد.
101- همیشه روح خود را بیاد دار.
102- برای نام خود از کسب و کار دوری مکن.
103- اگر چه شناوری به خوبی دانی ولی زیاد در آب مرو تا غرق نشوی.
104- دست از دزدی و تنبلی و هوا و هوس نفسانی بدار زیرا هر که نیکی کند پاداش نیک یابد و هرکه بدکار گشت به سزای سخت خواهد رسید.
105- هرکس که برای دیگران چاه کند خود در آن افتد.
106- مرد پارسا در آسایش ماند و بدکار همیشه گرفتار اندوه است.
107- اگرچه افسون مار خوب بدانی ولی دست به مار مزن تا تو را نگزد و نمیری.
108- با هیچکس و به هیچ آیین پیمان شکنی مکن که آسیب به تو نرسد.
109- مال کسان را تاراج مکن و با مال خود میامیز.
110- مغرور و خودپسند مباش زیرا انسان چون مشک پر باد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نماند.
111- مردم دارای همان خوبی هستند که از زمان شیرخوارگی خود کسب نموده اند.
112- هیچ فرازی بدون فرود (نشیب) و هیچ نشیبی بی فراز نیست.
113- چون خوشی رسد بسیار خشنود و غره مشو ، چون سختی فرا رسد غمگین و افسرده مباش زیرا هر خوشی یک ناخوشی و هر ناخوشی یک خوشی در پس دارد.
114- خوراک زیاد مخور.
115- از هر خوراکی مخور و زود زود به مجلس عیش بزرگان مرو که پسندیده نیست.
116- اس پسر من تو را می گویم بهترین چیزها برای بخشش تعلیم و تربیت مردم است.
اندرز ، پندنامه ، آذرباد مهراسپندان ، آدرباد ماراسپند ، آذرپاد مهراسپندان ، آذرباد مهرسپندان ، آتورپات مَهرَسپندان ، آتورپات مارسپندان ، آتورپات امهرسپنت ، مارسپندان ، موبدان موبد ایران، در زمان شاپور دوم ساسانی